به گزارش قطعات خودرو به نقل از اخبار خودرو، صنعت خودرو به‌سوی برقی شدن در حرکت است و روزبه‌روز در این زمینه پیشرفته‌تر می‌شود. تمام خودروها درحال افزایش راحتی، ابعاد، تکنولوژی و … هستند که سبب می‌شود آن‌ها روزبه‌روز سنگین‌تر شوند.
خودروسازان بر عملکرد و آیرودینامیک محصولات خود تمرکز دارند. بیش‌ترین کارایی باتری در یک خودرو الکتریکی، به‌آیرودینامیک بستگی دارد. درواقع هرچه عبور هوا بهتر باشد، انرژی کمتری برای راندن آن به‌جلو مورد نیاز است. اما مشکل، وزن باتری‌هاست. طبق آخرین داده‌های JATO، میانگین وزن خودروهای فروخته‌شده در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲، بیست و یک درصد افزایش یافته است.
میانگین وزن خودروها درسال ۲۰۰۱ برابر با ۱۳۲۸ کیلوگرم بوده و اکنون درسال ۲۰۲۲ به ۱۶۰۰ کیلوگرم می‌رسد. این میانگین در آمریکا که ابعاد خودروها بزرگ‌تر هستند، در سال ۲۰۰۱ معادل ۱۷۱۳ کیلوگرم بوده و اکنون برابر با ۱۹۰۸ کیلوگرم است. این افزایش دورقمی، دلایل دیگری نیز دارد و علت افزایش وزن خودروها تنها باتری نیست. رونق خودروهای الکتریکی سبب شده است میانگین وزن کل خودروها افزایش یابد.
برای مثال، وزن یک خودرو پلاگین-هیبرید یا الکتریکی که بین ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۲ در آلمان فروخته شده، ۳۲ درصد بیشتر از رقیب بنزینی‌اش بوده است. به‌این مثال‌ها توجه کنید: میانگین وزن نسخه الکتریکی پژو ۲۰۸ به ۱۵۳۰ کیلوگرم می‌رسد؛ درحالی که نسخه بنزینی آن ۱۱۵۳ کیلوگرم وزن دارد. فولکس‌واگن ID.۳ حدود ۱۸۳۰ کیلوگرم وزن دارد؛ اما وزن فولکس‌واگن گلف به ۱۳۸۸ کیلوگرم می‌رسد. این اختلاف در آمریکا به ۱۰ درصد کاهش می‌یابد. زیرا وسایل نقلیه احتراقی بزرگ‌تر و سنگین‌تر از خودروهای اروپایی هستند. البته در آمریکا نیز تفاوت‌ها ملموس هستند. برای مثال فورد F-۱۵۰ Lightning معادل ۲۸ درصد از نسخه درون‌سوزش سنگین‌تر است.
مشکلات مخفی در افزایش وزن و ابعاد خودرو
توجه داشته باشید که افزایش وزن خودروها یک پدیده جدید و نوظهور نیست. اما پیدایش و ورود خودروهای الکتریکی به‌بازار، سبب شده است این روند سرعت بگیرد. عوامل دیگری نیز در این افزایش وزن تاثیر دارند؛ استانداردهای ایمنی، ابعاد خودروها و محبوبیت شاسی‌بلندها نیز از دیگر دلایل افزایش وزن خودروها هستند. امروزه تولید یک خودرو مستلزم رعایت استاندارهای ایمنی بیشتری نسبت به ۲۰ سال گذشته است.
سیستم‌ها و تجهیزات بیشتر به‌معنای وزن بیشتر است. برای مثال ولوو EX۹۰ که اخیرا معرفی و رونمایی شده، یک خودرو پیشرفته از نظر ایمنی محسوب می‌شود. این خودرو وزنی برابر با ۲۸۱۸ کیلوگرم دارد. میانگین وزن نسل اول XC۹۰ در سال ۲۰۰۲ به ۲۰۱۸ کیلوگرم می‌رسید. خودروها در حال بزرگ و بزرگ‌تر شدن هستند.
فولکس‌واگن گلف MK۳ که در سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ عرضه شد، طول ۴۰۷۴ میلی‌متری داشت. اما آخرین نسل گلف، ۴۲۴۸ میلی‌متر طول دارد. طول یک دستگاه فورد اکسپلورر مدل ۱۹۹۵ به ۴۸۴۴ میلی‌متر می‌رسد؛ اما مدل ۲۰۲۲ معادل ۵۰۵۰ میلی‌متر طول دارد. در بسیاری از موارد، خودروهایی که ۲۰ سال پیش در یک کلاس خودرویی بودند، اکنون در کلاسی پایین‌تر به‌شمار می‌آیند.
در آخر باید گفت شاسی‌بلندها نیز به‌این روند کمک کرده‌اند.
مصرف‌کنندگان در گذشته (به‌خصوص در اروپا) خودروهای کوچک و اقتصادی را انتخاب می‌کردند؛ اما اکنون شاسی‌بلندهای جمع و جور را ترجیح می‌دهند. شاسی‌بلندهای موجود در اروپا، ۲۷ درصد سنگین‌تر از خودروهای کوچک و ۵۴ درصد سنگین‌تر از خودروهای شهری هستند. مصرف‌کنندگان در آمریکا نیز از سدان‌ها به‌شاسی‌بلندها روی آورده‌اند. شاسی‌بلندها ۲۲ درصد سنگین‌تر از سدان‌ها هستند.
بسیاری از عموم مردم و کارشناسان صنعت خودرو نسبت به‌اختلاف وزن قابل توجه مدل‌های الکتریکی و بنزینی، کم‌توجه هستند. این شرایط، ایمنی مردم، استهلاک جاده‌ها و قوانین مرتبط با استاندارد خودروها را تحت‌تاثیر قرار داده است.
باتری‌های مورد نیاز برای مدل‌های الکتریکی، مهم‌ترین دلیل افزایش وزن آن‌ها محسوب می‌شود. همچنین ساخت خودروهای بزرگ و راحت با امکانات گوناگون، تفاوت وزن را افزایش می‌دهد. به‌بیان بهتر، امروزه مدل‌های بنزینی هم نسبت به‌نمونه‌های مشابه در سال‌های قبل، سنگین‌تر شده‌اند.
نکته جالب‌تر، اضافه‌وزن چشمگیر برای خودروهای کوچک برقی در مقایسه با نسخه بنزینی است. مثلا پژو ۲۰۸ بنزینی ۱۱۵۳ کیلوگرم وزن دارد؛ اما وزن مدل الکتریکی آن ۱۵۳۰ کیلوگرم است.
همچنین فولکس‌واگن گلف ۱۳۸۸ کیلوگرمی درمقایسه با هاچ‌بک برقی ID.۳ حدود ۴۵۰ کیلوگرم سبک‌تر است. در بازار آمریکا نیز وانت پیکاپ برقی فورد F-۱۵۰ لایتنینگ نسبت به F-۱۵۰ بنزینی، ۲۸ درصد وزن بیشتر دارد. شاسی‌بلندهای برقی و بنزینی ولوو XC۹۰ و EX۹۰ هم با اختلاف وزن ۶۰۰ کیلوگرم تولید می‌شوند. از مواردی که گفته شد می‌توان نتیجه گرفت افزایش وزن خودروهای مدرن به‌مرور زمان اتفاق افتاده و البته با ظهور مدل‌های برقی، شدت بیشتری گرفته است.
همچنین تغییر سلیقه مردم و تقاضا برای انواع کراس‌اوور یا شاسی‌بلند، میانگین وزنی را بالاتر از گذشته نشان می‌دهد؛ چراکه این قبیل خودروها ۲۷ درصد سنگین‌تر از انواع سدان و ۵۴ درصد سنگین‌تر از هاچ‌بک‌ها هستند. دیگر موضوع جالب توجه، تغییر ابعاد بدنه و ساخت خودروهای بزرگ‌تر برای عموم مردم است.
هرچند که تولید انواع شاسی‌بلند، بیش از گذشته رواج پیدا کرده و میانگین اندازه وسایل نقلیه شخصی را بالا برده است، مدل‌های سواری جدید هم نسبت به‌نسل‌های قبل، فضای بیشتری را اشغال می‌کنند.
به‌عنوان مثال نسل اول فولکس‌واگن گلف ۴۰۷۴ میلی‌متر طول داشت؛ اما مدل ۲۰۲۲ با طول ۴۲۴۸ میلی‌متر تولید می‌شود. حتی فورد اکسپلورر در کلاس شاسی‌بلند، سال ۱۹۹۵ با تولید ۴۸۴۴ میلی‌متر عرضه شد؛ اما امروزه ۵۰۵۰ میلی‌متر است. شاید برای عامه مردم، بزرگ‌تر به‌معنی راحت‌تر و زیباتر باشد؛ اما چنین شرایطی برای صنعت خودرو به‌معنی افزایش هزینه برای سازنده و خریدار است.
از سوی دیگر، امکانات شهری نیز مطابق وزن و ابعاد خودروهای مدرن، نیازمند بازبینی و بهینه‌سازی هستند. درمباحث ساده از تعاریف فنی صنعت خودرو می‌دانیم که تایرها و سیستم ترمز، متناسب با وزن وسیله‌نقلیه انتخاب می‌شوند. بنابراین خودروهای سنگین‌تر نیازمند اضافه‌پرداخت برای لاستیک، چرخ و متعلقات ترمز هستند. علاوه‌بر این‌ها، بحث فلز بیشتر برای بدنه، پارچه و ادوات پلاستیکی کابین نیز مطرح است.
