به گزارش قطعات خودرو به نقل از پدال، پژو تا چند روز آینده با ابرخودروی خود در رقابت ۲۴ ساعتی لمان در فرانسه حاضر خواهدشد. در این مطلب نگاهی به حال‌وهوای کنونی این مسابقات و جایگاه پژو در آن خواهیم داشت.
پژو ۹X8 نخسین‌بار در سال ۲۰۲۲ وارد مسابقات WEC شد و بلافاصله به‌خاطر طراحی منحصربه‌فرد و عدم استفاده از بال آیرودینامیک در عقب خودرو، نگاه بسیاری را به خود جلب کرد. با وجود تلاش‌های پژو و زمان زیادی که صرف توسعه این خودرو کرده است، تیم مسابقه آن هنوز موفق به کسب مقام در هیچ مسابقه‌ای نشده اما این داستان ممکن است برای مسابقه ۲۴ ساعتی لمان پیش‌رو تغییر کند؛ چراکه فرانسوی‌ها از اشتباهات و نقص‌های فنی بی‌شمارشان درس‌های زیادی گرفته‌اند.
رقبای این خودرو از برندهای مطرحی چون پورشه، فراری، تویوتا، گلیکن‌هاوس، کادیلاک و… خواهند بود. نهایتا یک خودرو برنده نهایی لمان خواهد بود و یک تیم برای رسیدن به این هدف باید از موانع بسیاری گذر کند. جالب است که تجربه تاریخی نشان می‌دهد که بسیاری از خودروهای افسانه‌ای در مسابقات ناکام مانده‌اند. همین که پژو به سطحی رسیده که در کنار افسانه‌ها رقابت می‌کند، نام آن را در تاریخ انسانی ثبت خواهد کرد. مدیر فنی پژو اسپرت، «اولیور جانسونی»، می‌گوید:
ما به عنوان مهندسان این پروژه از علاقه عمومی شوکه شدیم. بیشترین صحبت روی نبود بال آیرودینامیک در عقب این خودرو است اما راستش را بخواهید چیزهای خلاقانه‌تری هم در ۹X8 وجود دارند.
در یکی از تست‌هایمان از اعدادوارقام آیرودینامیکی هدف خود فراتر رفتیم پس تصمیم را بر آن گذاشتیم که نیازی به بال نداریم. در انتهای ۲۰۲۱ دو خودرو در دست توسعه داشتیم: یکی نزدیک به خودروهای LMP1 و دیگری این. ایده ساخت این خودرو مزایایی چون تقسیم وزن ۵۰:۵۰ را داشت. قبلا سخت‌گیری برای تنظیمات خودرو زیاد بود اما الان انعطاف‌پذیری زیادی وجود دارد پس بیشتر زیر بدنه خودرو کار کردیم. فکر می‌کنم در رقبا راه‌حل‌های آیرودنامیکی گوناگونی ببینیم که همه‌وهمه یک نتیجه را با خود به همراه خواهند داشت.
این سال‌ها، دوران طلوع عصر جدید ابرخودروها در WEC به شمار می‌رود؛ کلاس تازه‌ای که درکنار چند برابر کردن تنوع در مسابقه، ظاهری تازه به خودروهایش بخشیده است. پژو ۹X8 هم یکی از نمونه‌های عالی این آزادی‌عمل به شمار می‌رود. یکی از اصلی‌ترین اهداف این طلوع دوباره، یکپارچگی مسابقات WEC با IMSA آمریکایی محسوب می‌شود. نکته اشتراک اصلی آن‌ها هم جدا از خودروهای GTE، خودروهای کلاس LMDh است.
قوانین LMDh شرکت‌کنندگان را مجبور می‌کند از شاسی خاص، سیستم دیفرانسیل عقب و اجزای هیبریدی محدودی استفاده کنند اما در ازای آن می‌توانند با هزینه کمتر و تغییرات جزئی در مسابقات مختلف در سراسر کره زمین شرکت داشته باشند. در آن سوی میدان، قوانین کلاس LMH که هم‌اکنون شامل شرکت‌های فراری، تویوتا، پژو، SCG و ون‌وال می‌شود، به سازنده اجازه می‌دهد که تمام اجزای خودروی خود را در خانه بسازد و با آرایش محوری چهارچرخ محرک روانه مسابقه کند؛ X در نام مسابقه‌دهنده پژو هم نشان از همین مسئله دارد.
پژو برای طراحی ۹X8، تیم‌های مهندسی مسابقاتی خود را در کنار تیم طراحی خودروهای شهری خود قرار داد تا درکنار خودنمایی در پیست، نیم‌نگاهی به سبک طراحی آینده این شرکت فرانسوی داشته باشد. طراحان می‌گویند اشاره‌هایی هم به خودروهای کلاسیک این برند داشته‌اند.
ابرخودروی این شرکت به همان اندازه که طراحی خیره‌کننده‌ای دارد، از فناوری‌های گسترده‌ای هم استفاده کرده است. برخی از فناوری‌های یادشده کاملا تازه هستند، برخی از آخرین خودروهای مسابقه استقامت این شرکت به عاریه گرفته شده‌اند و باقی آن‌ها نیز از دوست و همکار آن‌ها یعنی دپارتمان رالی سیتروئن آمده‌اند. جانسونی در این رابطه می‌گوید:
در ابتدا قوانین اجازه استفاده از موتورهای بزرگ‌تر با خروجی بیشتر را می‌دادند پس اولین انتخاب ما هم یک V8 بود؛ اما به محض اینکه می‌خواستیم کارمان را شروع کنیم، قوانین تغییر کردند و به سراغ V6 رفتیم.
ابرخودروی پژو از یک موتور برقی ۲۶۸ اسب بخاری در محور جلو سود می‌برد که در کنار واحد درون‌سوز ۲.۶ لیتری V6 آن که روی محور عقب قرار گرفته است، روی‌هم‌رفته ۹۳۹ اسب بخار قدرت تولید می‌کنند. موتور ۹X8 منحصرا برای حضور در مسابقه طراحی شده و به موتور V12 پژو ۹۰۸ HDi شباهت دارد اما توربوشارژر آن از فناوری‌های مسابقات رالی داکار و WRC استفاده می‌کند. به لطف آزادی بیشتر کلاس LMH، باتری ۹۰۰ واتی این خودرو درکنار جعبه‌‌دنده ۷ سرعتی تناوبی آن امکانات مناسبی را برای پیروزی در مسابقه در اختیار راننده حرفه‌ای قرار می‌دهد.
پژو ابرخودروی خود را برای جاده نخواهد ساخت اما از دانش ساخت آن تاحد ممکن در تولید سدان ۵۰۸PSE استفاده کرده است. فرانسوی‌ها برخلاف مردمان سرزمین آفتاب سرخ علاقه‌ای به تولید جاده‌ای ابرخودروی خود ندارند اما از تجربیات ساخت آن در ساخت مدل‌های نامشخص دپارتمان PSE بهره خواهند برد. جانسونی می‌گوید که تولید خودروی جاده‌ای بخشی از قوانین نیست اما فرصت انجام این کار وجود دارد.
تمام ابرخودروهای لمان محدودیت ۶۷۱ اسب بخاری دارند؛ پس پژو چطور می‌خواهد از ۹۳۹ اسب بخار قدرت استفاده کند؟ روش عملگرایی موتور برقی آن به این صورت است که با فعال‌سازی موتور برقی، از نیروی تولیدشده در موتور درون‌سوز کاسته می‌شود تا این تیم از قوانین تخطی نکند. هیئت برگزاری برای اینکه خودروهای چهارچرخ محرکی چون ۹X8 در شرایط بارانی یا پیچ‌های سخت (به‌خاطر اختلاف در محور محرک) از نمونه‌های LMDh چون پورشه و کادیلاک به‌راحتی پیشی نگیرند، شرکت‌کنندگان LMH را مجبور کرده تا از یک سرعت حداقلی برای فعال‌سازی موتور برقی خود استفاده کنند؛ بنابراین تا رسیدن به سرعت ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت خبری از شتاب چهارنعل نخواهد بود.
رانندگان معتقدند که حرکت از LMP1 به LMH کار دشواری است؛ چون درکنار افزایش وزن خودروها، هزینه ورود به مسابقه افزایش یافته است. WEC برای خودروهای این کلاس حداقل وزن ۱۰۳۰ کیلوگرم را تعیین کرده که نسبت‌به پدران این خودروها، ۱۶۰ کیلوگرم بیشتر است. برنده مسابقه ۲۴ ساعتی لمان با پورشه ۹۱۹ هیبرید، «نیک تاندی»، می‌گوید:
فرمولاسیون LMP1 یک دستاورد فنی خارق‌العاده و بزرگ بود. گمان نمی‌کنم دیگر بتوانیم چیزی شبیه آن را ببینیم.
مسابقه ۲۴ ساعتی لمان ۲۰۲۳ در ۱۷:۳۰ روز ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ آغاز می‌شود. این نود و یکمین دفعه‌ای به شمار می‌رود که تیم‌ها، خودروسازان و راننده‌ها برای حضور در این رقابت گردهم می‌آیند؛ با این حال از نخستین بار که این رقابت‌ها برپا شد، ۱۰۰ سال می‌گذرد و هیئت برگزاری نیز تصمیم گرفته آن را جشن بگیرد. تنوع خودروها، تقویت فنی تیم‌ها و قوانین جدید فاکتورهای عدم قطعیت زیادی را به میدان این مسابقه وارد خواهند کرد. به نظر شما شانس پژو در این میان چقدر است؟
