جستجو

رسانه اختصاصی صنایع و صنوف خودرویی

رسانه اهل فن

رونق اقتصاد گردشگری در گرو توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای

بازار؛ گروه خودرو: سال ۱۳۹۷ بود که علی اصغر مونسان، معاون رئیس جمهور و وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور اعلام کرد که میانگین درآمد ورود هر گردشگر به ایران حدود ۱۵ هزار دلار و اگر بخواهیم با صنعت نفت معادل‌سازی کنیم درآمد ایران از هر گردشگر در آن تاریخ با صادرات ۳۰ بشکه نفت برابر است.

همین چند سطر نخست کافی است تا به ارزشمندی گردشگری به لحاظ درآمدزایی برای کشور پی ببریم؛ صنعتی که نه تنها این روزها به دلیل شیوع بیماری کرونا مورد کم مهری قرار گرفته بلکه پیش از این نیز به خاطر نبود زیرساخت‌های جاده‌ای و غیره چندان مورد توجه نبود. از همین رو به تازگی نه تنها در ایران بلکه در خارج از مرزهای کشور نیز ادامه اقتصاد گردشگری به عنوان یک دغدغه اساسی شناخته می‌شود.

اما همانطور که اشاره شد فارغ از این روزها که کووید ۱۹ جولان می‌دهد و مردم به ماندن در خانه‌ها تشویق می‌شوند، در ایران گردشگری با معضلات متعددی روبه رو بود که اولین آن نبود جاده‌های ایمن و سپس سیستم حمل و نقل مطلوب است. در این خصوص محمد جواد عسکری، نایب رئیس اول کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی در گفتگو با بازار توضیح می‌دهد:

امنیت حمل و نقل عمومی تا خودرو شخصی به عنوان یکی از ضعف‌های صنعت گردشگری شناخته می‌شود؛ چرا که وقتی خودرو مطمئنی نباشد به طور حتم گردشگر هم به کشور ورود نخواهد کرد؛ حتی گردشگری داخلی هم از رونق خواهد افتاد

وقتی صحبت از توجه به صنعت گردشگری به میان می‌آید، این پرسش مطرح می‌شود که با کدام خودرو مطمئن یا اتوبوس باید به سفر رفت؟ معضلی که نه تولیدات داخلی در هر دو بخش پاسخگو است و نه طی سال‌های اخیر به دلیل ممنوعیت واردات امکان رفع ضعف‌های سیستم حمل و نقل از طریق تولیدات خارجی وجود دارد؛ چه نظری در این خصوص دارید؟

بله، امنیت حمل و نقل عمومی تا خودرو شخصی به عنوان یکی از ضعف‌های صنعت گردشگری شناخته می‌شود؛ چرا که وقتی خودرو مطمئنی نباشد به طور حتم گردشگر هم به کشور ورود نخواهد کرد؛ حتی گردشگری داخلی هم از رونق خواهد افتاد. بنابراین حتما باید خودرویی باشد که از نظر ایمنی از شرایط مناسبی برخوردار یا حداقل‌ها را داشته باشد.

متاسفانه باید به صراحت بگویم که در این بخش با برنامه جلو نرفته ایم و علت آن نیز این است که افرادی که متولی صنعت بودند نگاهشان، نگاه آینده نگری نبوده است. این درحالی است که خیلی راحت می توانستیم در حوزه گردشگری نقشه راهی تعریف کنیم و به کمک صنعت خودرو گردشگری را به خصوص توریسم کشاورزی را توسعه دهیم.

به هرحال همانطور که اشاره کردید طی سال‌های گذشته به حوزه گردشگری و تامین زیرساخت‌های حمل و نقلی آن توجهی نشده است، به عنوان نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی بفرمایید امروز باید چطور ضعف‌ها و کاستی‌ها را کنار زد و صنعت گردشگری و زیرساخت‌های جاده‌ای آن را مرتفع ساخت؟

تاکنون هیچ برنامه‌ای برای این بخش نداشته‌ایم؛ بنابراین در گام نخست نیاز است که بالاخره با دانشگاهیان آشتی کنیم و از ظرفیت علمی آن‌ها بهره ببریم و با به پای کار آوردنشان و تلفیق دانش آن‌ها با نیروهایی که در این حوزه تجربه کسب کرده‌اند معضلات را برطرف کنیم.

زمانی که به عنوان نماینده مردم در مجلس انتخاب شدم به اکثر استان‌های کشور سفر کردم و تمام ظرفیت‌های آن‌ها را مورد بررسی قرار دادم و همان جا متوجه شدم که چه ظرفیت‌های بی‌نظیری در کشور داریم که نتوانستیم خلاقانه و مبتکرانه آن‌ها را به فعل در آوریم، بنابراین وقتی نسبت به ظرفیت‌های کشور بی‌توجه باشیم رفته رفته مشکلات اقتصادی نیز افزایش می‌یابد.

علاوه بر تکمیل زیرساخت‌های ریلی، باید توسعه زیرساخت‌هایی همچون آزادراه‌ها، بزرگ راه‌ها و اتوبان‌ها و غیره را مورد توجه قرار دهیم تا توریست‌هایی که به کشور ورود کردند احساس کنند که وارد محیط امنی شده اند، نه اینکه در هر نقطه از کشور به خاطر نبود زیرساخت‌ها حادثه‌ای رخ دهد

به بخش حمل و نقل عمومی جاده‌ای اشاره کردید، بر اساس بررسی‌های انجام شده به نظر می‌رسد که حمل و نقل عمومی درون شهری نیز به بیش از ۵ هزار میلیارد تومان بودجه برای سال ۱۴۰۰ نیاز دارد؛ به عنوان نماینده مردم در مجلس به نظرتان این منابع مالی باید از کجا تامین شود؟

بودجه‌ای که دولت دوازدهم در ابتدا پیشنهاد داده بود بیشتر از اینکه برای کشور مفید باشد برجامی بود؛ برنامه مالی نبود که با نگاه آینده نگری به کشور در نظر گرفته شده باشد. بنابراین ناچار شدیم آن برنامه مالی را دوباره به دولت برگردانیم؛ چرا که بودجه ای که تصویب می‌شود باید متناسب با ظرفیت‌های کشور تعریف شود.

البته به صورت خاص در مورد نیاز مالی شهرداری‌ها برای رفع زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی درون شهری باید به این نکته اشاره کرد که این بخش نیز باید به سمت درآمدزایی حرکت کند، موضوعی که همین حالا در کشورهای توسعه یافته هم دنبال می شود. بنابراین همانطور که اشاره شد یکی از بحث های صنعت گردشگری حمل و نقل است که باید مورد توجه قرار گیرد و به آن نیاز اساسی خواهیم داشت.

الان این گله و شکایت وجود دارد که چرا هنوز حتی زیرساخت های ریلی و جاده ای چندان کامل نشده است؟ علاوه بر تکمیل زیرساخت‌های ریلی، باید توسعه زیرساخت‌هایی همچون آزادراه‌ها، بزرگراه‌ها و اتوبان‌ها و غیره را مورد توجه قرار دهیم تا توریست‌هایی که به کشور ورود کردند احساس کنند که وارد محیط امنی شده اند، نه اینکه در هر نقطه از کشور به خاطر نبود زیرساخت‌ها حادثه‌ای رخ دهد.

وقتی تصادفی رخ می دهد اثر مستقیم و منفی آن تا مدت‌ها بر روی افکار عمومی باقی خواهد ماند، مساله ای که امیدواریم با برنامه ریزی مجلس و هماهنگی که بین دولت آینده و مجلس فعلی با اتفاقات خوبی همراه شود.

با توجه به اینکه یکی از بخش های گردشگری منوط به صنعت کشاورزی می شود برای توسعه این بخش باید چه اقدامی انجام داد و چه ضعف هایی در این بخش وجود دارد؟

ظرفیت های خوبی در این بخش وجود دارد اما نتوانسته ایم آن‌ فضای کاربردی را بین بخش کشاورزی و صنعت گردشگری ایجاد کنیم تا به یک نقطه مطلوبی دست یابیم اما نگاهمان این است که در قالب یک نقشه جامع بخش کشاورزی و بخش صنعت گردشگری را به یکدیگر نزدیک کنیم و از قابلیت موجود در آن نهایت بهره ببریم.  حتما این اتفاق در آینده رخ خواهد داد و این هدف در قالب نقشه راه در برنامه کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت انجام خواهد شد تا به یک نقطه مطلوبی دست یابیم.

اگر مسئولان به ظرفیت های داخلی توجه داشتند حتما امروز شاهد توسعه صنایع گردشگری و کشاورزی و بخش‌های وابسته آن همچون حمل و نقل و درآمدزایی از آن‌ها بودیم اما الان هم دیر نشده و به ظرفیت های داخلی در قالب اقتصاد مقاومتی ایمان داریم و فضا را ایجاد خواهیم کرد

با این تفاسیر می‌توانیم در دولت سیزدهم منتظر تحقق این برنامه‌ها و توسعه صنعت گردشگری مبتنی بر صنایع خودرو و کشاورزی باشیم؟

حتما این اتفاق رخ خواهد داد و حتما در سال اول دولت سیزدهم، متولیان را مکلف به برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای مجلس برای صنعت گردشگری خواهیم کرد.

طرح‌هایی که به طور قطع موانع ارتباطی صنایع گردشگری و کشاورزی را کنار خواهد زد؛ البته بزرگترین مشکل در این بین بی توجهی مسئولان به ظرفیت های داخلی بوده که منجر به این شده که کشاورزی و صنعت گردشگری نتوانند با یکدیگر ارتباط بیابند. یعنی بزرگترین عیب عدم توجه مسئولان به ظرفیت های داخلی بوده است.

اگر مسئولان به ظرفیت های داخلی توجه داشتند حتما امروز شاهد توسعه صنایع گردشگری و کشاورزی و بخش‌های وابسته آن همچون حمل و نقل و درآمدزایی از آن‌ها بودیم اما الان هم دیر نشده و به ظرفیت های داخلی در قالب اقتصاد مقاومتی ایمان داریم و فضا را ایجاد خواهیم کرد.

فهرست مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مشابه

آخرین اخبار