به گزارش قطعات خودرو به نقل از «اخبار خودرو»،نوسازی ناوگان فرسوده در این سال‌ها همواره موضوع کار دولت، وزارتخانه و سایر سازمان‌های مربوطه بوده است. با این‌حال آن‌قدر که جایگزینی خودروهای باری در کشور مطرح می‌شود، موضوع مسافری‌ها مدنظر قرار نمی‌گیرد. این در حالی است که خودروهای مسافری به دلیل آنکه با جان مردم سروکار دارند، شاید از اهمیت بیشتری برخوردار باشند. اما به‌نظر نمی‌رسد برنامه جدی و خاصی برای نوسازی این خودروها در کشور مدنظر باشد. مشکل این بخش را بیش از هر جای دیگری باید در شهرداری‌ها جست‌وجو کرد؛ جایی که بیشترین سهم از خرید خودروهای مسافری را دارد اما در سال‌های اخیر به بهانه نبود بودجه، ناوگان مسافربری کشور را نادیده گرفته و دست از سفارش‌گذاری برداشته است.
نگاهی به آمار مسافری‌های فرسوده
براساس آخرین آماری که در تابستان سال جاری و از سوی معاون وزیر راه و شهرسازی کشور بیان شد، در کشور ۴هزار و ۲۰۰ دستگاه اتوبوس فرسوده برون‌شهری وجود دارد. امانی همچنین بیان کرده بود: «30 درصد از اتوبوس‌ها معادل 4هزار 200 دستگاه، 68 درصد مینی‌بوس‌ها و 66 درصد سواری‌های کشور فرسوده هستند که در مجموع معادل 19هزار دستگاه می‌شود.» این در حالی است که در بخش درون‌شهری گفته می‌شود تنها تهران به عنوان پایتخت به بیش از 3هزار دستگاه اتوبوس جدید نیاز دارد و 60 درصد از اتوبوس‌های این کلانشهر نیز فرسوده هستند. یعنی حدود 9هزار دستگاه تنها برای ناوگان این شهر نیاز است. از سوی دیگر بنابر آمارها در کشور حدود 50هزار دستگاه مینی‌بوس تردد دارند که سهم فرسوده‌ها از این بخش نیز به 68 درصد می‌رسد؛ یعنی بیش از 35هزار دستگاه.
تولید داخل پاسخگوی نیاز ناوگان است
دولت و وزارتخانه و شهرداری‌ها برای نوسازی و تامین نیاز ناوگان مسافری کشور باید در گام نخست سراغ تولیدکنندگان داخلی بروند. این در حالی است که بارها اعلام شده در چند سال اخیر حتی یک دستگاه اتوبوس هم از سوی شهرداری خریداری نشده، البته شهرداری هم علت این موضوع عدم تخصیص بودجه به نوسازی ناوگان مسافری می‌داند که نشان می‌دهد نوسازی ناوگان مسافری حتی از سوی دولت و مجلس هم نادیده گرفته شده است. با این حال حتی در روزهای سخت تحریم‌ها و نبود قطعه، اتوبوس‌سازان داخلی بارها اعلام کرده‌اند توان تامین نیاز کشور به خودروهای مسافری را مشروط به ثبت تقاضا تقریبا سه ماه پیش از زمان تحویل دارند. این در حالی است که چندین بار خودروسازان از سفارش‌گذاری‌های یک‌شبه گلایه کرده‌اند و آن را بهانه‌ای برای واردات دانسته‌اند.
بلاتکلیفی ناوگان مسافری
در بخش خودروهای تجاری بارها، در روزهایی که خودروسازان داخلی توان تولید را به دلایل مختلف از دست دادند و همان اندک مونتاژ هم از صنعت کشور رخت بربسته بود، عده‌ای بدون لحظه‌ای درنگ به سمت واردات روی آوردند. فارغ از درست یا اشتباه بودن این اقدام اما می‌توان آن را گامی دانست که شاید بخشی از نیاز ناوگان باری کشور را به خودروهای به‌روزتر و پرقدرت‌تر تامین کند. در بخش مسافری‌ها اما در روزهایی که واردات CBU ممنوع شد و CKD هم در فهرست تحریم‌ها قرار گرفت، هیچ سازمان یا فردی به دنبال واردات مدل‌های کارکرده اما به‌روزتر از اتوبوس‌های فرسوده کشور نرفت. این در حالی است که در این مدت سفارش چشمگیری هم از سوی شهرداری‌ها برای نوسازی ناوگان کشور انجام نگرفت تا در کنار بهبود وضعیت ناوگان، حمایت از خودروسازان داخلی هم انجام شود.
سفارش‌گذاری؛ حلقه مفقوده صنعت اتوبوس‌سازی
برای نوسازی خودروهای تجاری باید هرچه زودتر بودجه مشخصی در نظر گرفته شده و طی یک برنامه میان‌مدت، سفارش‌گذاری در اتوبوس‌سازان داخلی انجام شود. نه واردات علاج این ناوگان فرسوده است و نه آنکه می‌توان دست روی دست گذاشت تا شاید برجامی اتفاق بیفتد. در این فرصت‌سوزی هرسال بر تعداد و عمر اتوبوس‌های فرسوده افزوده می‌شود و دود فرسودگی آن‌ها به چشم مسافرانی می‌رود که جان و مال خود را در خودروهای فرسوده جابه‌جا می‌کنند. تولیدکنندگان خودروهای تجاری مسافری بارها اثبات کرده‌اند که حتی بدون حمایت‌های دولت و وزارتخانه هم توان تولید و ایستادگی در برابر دشواری‌ها را دارند. این خودروسازان داخلی تنها منتظر سفارش‌گذاری‌های منطقی و مستمر از سوی سازمان‌هایی مانند شهرداری هستند که به حلقه مفقوده این صنعت تبدیل شده است.
