مونتاژ خودرو و موتورسیکلت از دهه ۴۰ خورشیدی در کشور آغاز شد، اما مونتاژ و ساخت دوچرخه به اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ برمیگردد. دوچرخه هم مانند سایر کالاهای خارجی تازهوارد، در ابتدا به عنوان کالای لوکس فقط مربوط به طبقه مرفه بوده و باقی افراد از آن بیبهره بودند. جالب است بدانید زمانی که برای نخستین بار دوچرخه وارد ایران شد افراد سالمند هنگام دیدن دوچرخه در گذرها و خیابانهای تهران زیرلب بسمالله میگفتند. اما کمکم این وسیله نقلیه ابزار کار طبقه متوسط رو به پایین شد. در ادامه همراه با فراوانی انواع دوچرخه وارداتی به کشور، داخلیسازی قطعات آغاز شد، اما صنعت دوچرخه در کشور اقبال خوبی نداشت و برای چند سالی مونتاژ آن متوقف و کارخانههای تولید تعطیل شدند. پس از تحریم و آغاز طرح «نهضت تعمیق ساخت داخل» به نظر میرسد جان تازهای در رگهای این صنعت دمیده شده باشد.