خودروسازان ملی؛ جان مردم شوخی نیست

اما تمام این موارد تحت الشعاع یک مورد مهم و اساسی است: ایمنی پایین خودروهای داخلی؛ مسئله‌ای که هر چند همواره در خودروهای داخلی مطرح بوده اما طی دو سه سال گذشته بر شدت آن افزوده شده‌است. به گونه ای که هر از چندگاهی خبر تصادف یک خودرو که ایربگش باز نشده یا آتش گرفته و یا تبدیل به آهن قراضه شده در رسانه ها منتشر می شود. در آخرین مورد هم پنجشنبه هفته گذشته بود که تصادف یک خودروی ۲۰۶ در اتوبان همت خبرساز شد. خودرویی که عملاً نابود شده بود ولی در این حالت هم ایربگ آن باز نشده بود.

اقتصادآنلاین در گفت و گو با یک منبع آگاه در صنعت قطعه سازی جویای موضوع کیفیت پایین قطعات و ضعف ایمنی خودروهای داخلی شد. این فعال صنعت خودروسازی که نخواست نامش فاش شود، ضمن تایید افت محسوس کیفیت خودروهای داخلی در پاسخ به این پرسش که دلیل این موضوع چیست، گفت: خودروسازها هرگز به طور مستقیم از قطعه ساز درخواست تولید قطعات با کیفیت پایین را نمی‌کنند. اما مبلغ پرداختی از سوی خودروسازان به گونه ای است که حتی هزینه تولید قطعه سازان را پوشش نمی‌دهد. این موضوع را در کنار عدم پرداخت به موقع و بدهی بالای خودروسازان در نظر بگیرید، متوجه می شوید که تنها راه پیش روی قطعه ساز کاستن از کیفیت است؛ به عنوان مثال برای آنکه هزینه تولید کاهش پیدا کند، قطعه سازان از طول و عرض ورق‌های فولادی محصولات خود می‌کاهند؛ این موضوع در خصوص کیفیت و ضخامت رنگ، بسته بندی قطعه و … نیز مصداق دارد. نتیجه چنین شرایطی تولید قطعه و خودروهای بی کیفیت است.

این فعال صنعت قطعه‌سازی در پاسخ به این سوال که بنابراین خودروسازان از این افت کیفیت بی اطلاع هستند، گفت: بی اطلاعی و عدم آگاهی خودروسازان از افت کیفیت، کاملاً بی معناست؛ چرا که اولاً آن ها به خوبی از شرایط بازار خبر دارند و با تعیین قیمت عملاً به قطعه ساز می گوید که قطعه بی کیفیت تولید کن. ثانیاً ممیزها و بازرس ها خودروسازان به تناوب از قطعه سازان بازدید می کنند و از شرایط تولید باخبر هستند.

این منبع آگاه در پاسخ به این پرسش که مگر بازرسی ها نسبت به سال های گذشته تغییر کرده است، گفت: پیش از تحریم‌ها و حضور شرکت هایی همچون پژو و رنو، بازرسی ها به شدت دقیق بود و کوچک ترین تخلف و اشتباهی را بازرسان این شرکت ها نمی پذیرفتند. اما با خروج خودروسازان خارجی عملاً بازرسان ایران خودرو و سایپا فقط برای رفع تکلیف، به قطعه سازان مراجعه می کنند. این موضوع را با خاطره ای از بازرسی‌های قبل و بعد از تحریم ها بیش تر توضیح می دهم. پیش از تحریم ها زمانی که گفته می شد قرار است ممیزها و بازرسان مثلاً رنو به کارخانه بیایند، یک هفته آماده باش بودیم که تمام مدارک ما تکمیل باشد و زمانی که بازرسان می‌آمدند حتی به کوچک ترین اشکال هم دقت می کردند. مثلا اگر قطر ورقه ای در حد صدم میلی متر کم بود، این ایراد گزارش می شد و تمام قطعات دوباره بازرسی می شد. اما حالا زمانی که گفته می شود بازرسان قرار است به کارخانه بیایند هیچ تفاوتی با روزهای دیگر ندارد!

بنابراین و براساس این گزارش به نظر می‌رسد که انکار کاهش افت کیفیت، اگر نگوییم دروغ تنها یک شوخی است؛ یک شوخی که جان مردم را تهدید می کند. این افت کیفیت دیگر مربوط به به صدا درآمدن اتاق و کیفیت پایین داشبورد نیست؛ افت کیفیت خودرو، حالا تهدیدی برای امنیت جان شده‌است. در این شرایط دیگر مسئله زاویه تصادف نیست بلکه شما نباید تصادف کنید و در صورت تصادف، مچاله می‌شوید.