چرا این قدر مهم است؟
به زبان کاملا ساده نقدینگی همان پول( اسکناس، سکه، موجودی قابل برداشت بانکی) است که به مردم قدرت معامله و خرید کالا یا خدمات می دهد. اگر میزان نقدینگی در جامعه متناسب با میزان کالا یا خدمات موردتقاضای مردم باشد وضعیت اقتصاد پایدار خواهد بود اما اگر پول بیش از کالا یا خدمات مورد تقاضا باشد یا سرعت افزایش نقدینگی بیش از سرعت افزایش کالا و خدمات باشد اقتصاد دچار مشکل می شود.دولت ها با ابزارهای مختلف سعی می کنند نقدینگی را مدیریت یا کنترل کنند. زیرا افزایش نا متناسب نقدینگی در واقع ایجاد پول پوک و خطرناک است. بنظر بی ادبانه می آید اما برای تصور موضوع می توانیم مثالی بزنیم اگر فرزند شما از کسی هدیه نقدی بگیرد یا مثلادر قرعه کشی یا یک مسابقه مبلغ بسیار زیادی پول بدست آورد. شما را نگران می کند و سعی می کنید برای حفظ امینت خودش پولش را به دارایی پایدار و با سرعت کم نقدشوندگی تبدیل کنید مثلا برایش یک آپارتمان می خرید تا دیگر به سادگی تبدیل به پول نشود و از طرفی برایش پس انداز باشد. موضوع نقدینگی در دست مردم هم همین طور است. منتها مسئله این است که دولت ها گاهی پدر مهربان نیستند بلکه با روش های غلط یا حتی فریبکارانه پول نقد مردم را می گیرند و در ازای آن دارایی های بی ارزشی می دهند. روش درست ایجاد فرصت سرمایه گذاری مولد است. نباید نرخ بازدهی پول بیش از 2 یا نهایتاً 3 درصد در سال باشد. در حالی که در کشور ما متوسط بازدهی پول بیش از 30 درصد است. یعنی هیچ سرمایه گذاری صنعتی ، کشاورزی یا هرکار دیگری به اندازه بهره پول بازدهی ندارد. مگر خرید و فروش های غیر مولد در بازارهای مسکن، ارز، سکه، طلا، خودرو، مواد اولیه و قاچاق کالا که همگی مضر و آفت اقتصاد هستند.پس اگر نقدینگی در جامعه نامتناسب شد متعاقب آن کار و تولید کاهش یافته و مردم نسبت به کارآفرینی بی رغبت می شوند.
