به گزارش قطعات خودرو به نقل از پدال، همچنین، مقایسه‌ی جالبی بین توان مهندسی ایران در ساخت موشک و خودرو انجام شده است که نشان می‌دهد، عزم جدی برای افزایش کیفیت خودروی باکیفیت در صنعت خودرو وجود ندارد. سردار کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور ناجا ضعف در عملکرد کیسه هوا را برای ۹۰درصد خودروهای تولید داخل، مشهود دانست و در مصاحبه با خبرنگار تسنیم گفت:
فقط در یک پارکینگ تصادفات، ۱۰۷ دستگاه خودرو وجود داشت، از میان این ۱۰۷ دستگاه خودرو که تماماً از زاویه جلو یعنی از زاویه مناسب تصادف کردند، ایربگ ۹۷ دستگاه خودرو باز نشد، یعنی حدود ۹۰ درصد ایربگ‌ها عمل نمی‌کند و ما مستندات بررسی کارشناسی فنی این خودروها را به نمایندگان مجلس ارائه کردیم.
ایمنی و کیفیت باید به صورت واقعی در تولیدات بالا برود هر چند که ما خودروی ملی نداریم، اگر کسی بگوید خودروی ملی داریم، حرف اشتباهی زده است و ما در کشور کار مونتاژ را انجام می‌دهیم.
ایربگ راننده در تمام دنیا تابع دستی کردن و قفلی نیست و ایربگ راننده در تمام دنیا در صورت تصادف باید باز شود اما در برخی از خودروها این امکان وجود دارد که ایربگ سرنشین کنار راننده باز یا قفل باشد.
زمانی فردی گفت که تست کِرش باید به صورت نرم‌افزاری درست شود البته این رؤیا است و شدنی نیست؛ تست کرش باید واقعی باشد و خودرو از زاویه‌های مختلف در سوانح تست شود، من نیز در رسانه گفتم که اگر می‌خواهید بدانید که تست کرش عمل می‌کند یا خیر، به قبرستان خودروها بروید و وضعیت خودروهای تصادفی را ببینید که با زاویه‌های مختلف اعم از جلو یا عقب تصادف کرده یا واژگون و له شدند.
تمام حرف ما این است که کیفیت و ایمنی خودرو ارتقاء یابد، کیفیت و ایمنی چه برای خودرویی که از خارج وارد می‌شود و چه خودرویی که مونتاژ داخل است، باید ارتقاء پیدا کند.
مقایسه فناوری ساخت موشک و خودرو
هادیانفر در ادامه‌ی اظهارات خود به توان موشکی ایران اشاره می‌کند و ضعف در کیفیت خودروهای تولید داخل را نشانه‌ی بی‌توجهی شرکت سازنده می‌داند:
هادیانفر با تأکید بر اینکه ایمنی نباید به صورت صوری و باید واقعی باشد، ایمنی و کیفیت باید به صورت واقعی در تولیدات بالا برود هر چند که ما خودروی ملی نداریم، اگر کسی بگوید خودروی ملی داریم، حرف اشتباهی زده است و ما در کشور کار مونتاژ را انجام می‌دهیم.
رئیس پلیس راهور با اشاره به دسته‌بندی صنعت خودرو و اینکه در دنیا سه دسته در صنعت خودرو فعالیت دارند، متذکر شد: یک دسته تولیدکننده، مبتکر و خلاق هستند، دسته دیگر مانند صنعت خودرو در چین، کپی‌کار بوده و کار شبیه‌سازی را انجام می‌دهند و دسته سوم نیز مونتاژ‌کار بوده و قطعات را کنار هم مونتاژ می‌کنند که کشور ما نیز در بخش سوم فعالیت دارد اما انتظار مقام معظم رهبری و ما این بود که در این سال‌ها تولیدکننده می‌شدیم، برای ما که توانایی تولید موشک را داریم، واقعاً ساخت یک خودرو نسبت به یک موشک، سخت نیست.
ما خودروهای ناایمن را بر اساس تحلیل تصادفات، دسته‌بندی می‌کنیم البته برخی می‌گویند چرا پلیس تازه درباره خودروهای ناایمن شروع به اظهارنظر کرده است که مجدداً باید یادآور بشوم که ما این موضوعات را از اواخر سال ۹۸ متذکر شدیم، چه کسی تولید پراید و پژو ۴۰۵ را متوقف کرد؟ تمام مستندات در این رابطه وجود دارد، آن زمان مدیرعامل وقت سایپا نزد من آمد و گفت که روزانه ۴۰۰ دستگاه پراید تولید می‌کنند یعنی در واقع کارخانه با تولید پراید می‌چرخید که ما گفتیم باید تولید پراید متوقف شود که با پیگیری‌های صورت گرفته از دولت وقت، معاون اول، وزارت و وزیر صنعت، تولید پراید متوقف شد.
آیا می‌توان فناوری موشک را با مهندسی خودرو مقایسه کرد؟
هرچند که ضعف ایران در خودروسازی، غیر قابل انکار و موجب شرمساری ملی است؛ مقایسه این صنعت با موشک‌‌ها یا دیگر تولیدات مرتبط با جنگ‌افزارها، اشتباه به نظر می‌رسد. از دیدگاه نگارنده، فرافکنی و آدرس غلط دادن به عامه‌ی مردم، نه‌تنها گره‌ی از مشکلات خودروسازی ایران نمی‌گشاید، بلکه ایرادات اصلی را از نظر دور می‌کند.
در پاسخ به سردار هادیانفر باید گفت، بله. ساخت موشک باوجود مهندسی پیچیده و دانش فنی عالی، ساده‌تر از تولید خودرو هماهنگ با استاندارد جهانی است. حفط جان انسان، یکی از اولویت‌های طراحی خودرو است. در موشک، امکانات رفاهی، سیستم تعلیق و فنربندی، لوازم الکترونیک برای سرگرمی، کیسه هوا و انواع فناوری‌های مرتبط با ترمز ABS یا ایمنی سرنشین، وجود ندارند. ساختار پیشرانه‌های موشک نیز به طور کلی، ساده‌تر از انواع موتورهای بنزینی مرسوم در خودروهای مدرن دنیا است.
بعضی صنایع، مثل تولید خودرو و فرایند احداث نیروگاه، مجموعه‌ای از علوم مختلف با انواع متفاوتی از مهندسی در سطح عالی را تشکیل می‌دهند. مثلا برای ساخت پیشرانه خودرو، علاوه‌بر مهندسی مکانیک، علوم شیمی، محیط زیست، برق و الکترونیک نیز اهمیت بالایی دارند. حتی برای صندلی به عنوان یکی از ساده‌ترین تجهیزات خودرو، نیاز به دانش پزشکی و مهندسی نساجی است.
فارغ از بزرگ‌نمایی‌های مربوط با سطح علمی دانشمندان ایرانی، کشور ما در چند زمینه‌ی مهندسی، دچار ضعف جدی است. مثلا تولید لوازم الکترونیک و تجهیزات مرتبط با آن، عملا توسط شرکت‌های ایرانی غیرممکن است. نه‌تنها امکان ساخت نمایشگر لمسی یا پنل‌های دیجیتال هماهنگ با استاندارد جهانی در ایران وجود ندارد؛ بلکه اجزای لوازم الکترونیکی شامل پردازنده‌ها، خازن‌ها، ترانزیستور‌ها و بسیاری دیگر نیز، قابل تولید در ایران نیستند. همچنین، مهندسی متالورژی در سطح جهانی، برای ساخت آلیاژهای فلزی مورد نیاز در پیشرانه و بدنه‌ی خودرو، هنوز توسط صنعتگران ایرانی قابل تولید نیست.
احتمالا رئیس پلیس راهور با وجود تفاوت‌های مشهود بین مهندسی ساخت موشک و خودرو، در تلاش است تا توجه مسئولان کشور را به سمت وسایل نقلیه و افزایش ایمنی شهروندان جلب کند. او به درستی متوجه شده است که مسئولان ایرانی، بیش از صنعت خودوسازی به صنایع نظامی و خصوصا فناوری ساخت موشک علاقه نشان می‌دهند. هرساله هزاران نفر از مردم کشورمان، به دلیل ضعف خودروسازان در تولید مدل‌های باکیفیت و نزدیک به استاندارد جهانی، قربانی تصادفات می‌شوند. آمار نقص عضو و آسیب‌های روانی وارد شده بر افراد مرتبط با حوادث خودرویی نیز، ایران را به یکی از خطرناک‌ترین کشورهای دنیا برای رانندگی تبدیل کرده است.
ظاهرا، سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های پرتعداد مسئولان رده‌بالای کشور، برای بهبود کیفیت و کاهش قیمت خودروهای تولید داخل، ثمره‌ای واقعی برای مصرف‌کنندگان ندارد. همچنین اقدامات دولت و مجلس شورای اسلامی برای اعمال فشار بر خودروسازان، بسیار ضعیف و ناکارآمد به نظر می‌رسد. هیچ عزمی برای جبران خسارات مردم و بازداشت و محاکمه کسانی که با اهمال خودروهای ناامن را با ایربگ‌های صوری به مردم فروخته‌اند دیده نمی‌شود. اعتماد مردم به صنعتگران ایرانی از دست رفته است و شهروندان تصور می‌کنند، در جدال با سایپا و ایران خودرو، تنها مانده‌اند.
