وقتی روز 21 جولاي سال 1987 فراری، اف40 را رونمایی کرد، انزو فراری، مؤسس 89ساله‌اش سخنرانی پرشوری ارائه داد. او این‌طور اعلام کرد: «کمی بیش از یک سال قبل خواسته‌ام را برای مهندسان بیان کردم: خودرویی بسازید که بهترین در جهان باشد. حالا آن خودرو اینجاست.»
اف40 که برای جشن 40سالگی فراری ساخته شده بود، آخرین فراری‌ای بود که توسط خود انزو برای تولید تأیید شد. نه رادیو داشت، نه شیشه یا صندلی برقی و البته نه جای لیوان. کاری که فراری بدون تجملات انجام داد، خطوط صیقلی و سرعت تمام‌‌وکمال بود. این اولین خودروی تولیدی بود که مرز 200 مایل را شکست. البته به‌طور غیررسمی رکورد 201 مایل (321 کیلومتر بر ساعت) را زده بود. بین سال‌های 1987 تا 1992، وقتی تولید مدل‌های غیرمسابقه‌ای متوقف شد، تقریباً 1315 فراری اف40 در کارخانه بود. یعنی حدود 1000 تا بیش از برنامه و فقط 213 تا به ایالات متحده وارد شد.
فراری اف40 در بازار
قیمت اف40 فراری حدود 400هزار دلار بود، چیزی حدود 5 برابر مدل قبلی یعنی فراری 288 جی‌تی‌اُ. با این قیمت ابرخودرویی با موتور متوسط 8 سیلندر با خنک‌کننده 2و9دهم‌لیتری داشتید که با 471 اسب بخار می‌توانست به 7هزار دور در دقیقه برسد. یک جعبه‌دنده 5سرعته قدرت به چرخ‌ها منتقل می‌کرد. همۀ این‌ها را بدنه‌ای در بر گرفته بود که کار لیانادرو فیوراونتی و کاماردیا از پینن‌فارینا بود. طراحی با کِولار، فیبر کربن و صفحات آلومینیومی برای افزایش استحکام انجام شد. گذشته از هواساز متوسط، فضای داخلی خودروها تقریباً خالی بود. 50 نمونۀ اول حتی دستگیره شیشه‌پنجره نداشتند.
نتایج آزمون «کار اند درایور» بیشترین سرعت این خودرو را 197 مایل در ساعت تشخيص داد. زمان رسیدن به 60 مایل از صفر هم در 4و2دهم ثانیه ثبت کرد. فراری رویدادهای دیگری را هم رقم زد تا رکورد 201 مایل و رسیدن به 62 از صفر در 4ویک‌دهم ثانیه را ثبت کرد. برای یک خودرو این خیلی خوب بود که رقم 13 مایل برای هر گالن را ثبت کند و در حدود یک سال طراحی و ساخته شود.
