به گزارش قطعات خودرو به نقل ازبازار، مهدی اسلام پناه رییس سازمان استاندارد و معاون رییس جمهور به تازگی اظهار نظری در خصوص کیفیت بنزین داشته است، براساس اعلام رییس سازمان ملی استاندارد: «کیفیت بنزین افت نکرده اما سوختی که در شهرهای کوچک توزیع می شود، استاندارد یورو ۴ را ندارد.» از سوی دیگر انگشت اتهام در روزهایی که هوای کلانشهرها آلوده است به سمت خودروسازان نشانه می رود. این درحالی است براساس تحقیقات سهم خودروها در آلایندگی هوای شهری مانند تهران بسیار کمتر از سایر منابع آلاینده دیگر است. شاهد این مثال را می توان کاهش تردد خودروها در روزهای آلاینده و تداوم افزایش آلودگی عنوان کرد.
در این میان، عده ای برای کسب ثروت از وضعیت آلایندگی در کلانشهرها اقدام به معرفی سیستم آب سوز خودروها کردند، سیستمی که اثری در کاهش آلایندگی و افزایش قدرت موتور ندارد. سال هاست آلودگی هوا به معضل اصلی در صنعت خودرو تبدیل شده است، تمام مسئولان کشور نسبت به این چالش معترض هستند. اما سازمان ملی استاندارد به عنوان متولی ارزیابی کیفیت خودرو و سوخت، هر سال با شروع آلودگی هوا انگشت اتهام را به سمت خودروسازان به جای متولیان انرژی نشانه می رود. شاید این سازمان، قدرت و توان کافی برای نظارت به تولیدات سوخت در کشور را ندارد؟
چندی پیش یک دستگاه خودرو صفر کیلومتر را جهت نصب سامانه «آب سوز» به یکی از این شرکت های مدعی ارائه سامانه آب سوز بردم، هزینه نصب تجهیزات این سامانه روی خودرو حدود ۱۱ میلیون تومان شد
شوآف سامانه آب سوز برای کاهش آلایندگی
یکی از مدیران صنعت خودرو که نخواست نامش فاش شود، در خصوص آب سوز کردن خودروها به خبرنگار «بازار» گفت: «پس از طرح مسئله آب سوز به عنوان راه نجاتی برای برون رفت از چالش تقاضای بنزین در صحن مجلس، چندی پیش یک دستگاه خودرو صفر کیلومتر را جهت نصب سامانه «آب سوز» به یکی از این شرکت های مدعی ارائه سامانه آب سوز بردم، هزینه نصب تجهیزات این سامانه روی خودرو حدود ۱۱ میلیون تومان شد.»
زمان تست خودرو در واحد آلایندگی یکی از مراکز آزمون تحت پوشش سازمان ملی استاندارد مشخص شد با نصب سامانه آب سوز«هیچ گونه» بهبودی در کاهش مصرف سوخت ایجاد نشده و میزان انتشار آلایندگی این خودرو، بین ۳ تا ۴ برابر شده است
این کارشناس صنعت خودرو به خبرنگار «بازار» در خصوص عملکرد سامانه آب سوز توضیح داد: «شرکت طراح و تولید کننده این سامانه مدعی کاهش حداقل ۳۰درصد مصرف سوخت و کاهش آلایندگی هوا با نصب «آب سوز» است، اما زمان تست خودرو در واحد آلایندگی یکی از مراکز آزمون تحت پوشش سازمان ملی استاندارد و سازمان حفاظت محیط زیست، مشخص شد «هیچ گونه» بهبودی در کاهش مصرف سوخت صورت نگرفته است، در حالی که میزان انتشار آلایندگی این خودرو، بین ۳ تا ۴ برابر شده است.»
وی، افزود: باتوجه به اینکه احتمال می دادیم، این سازنده در ادامه، مدعی اثربخشی سامانه خود در چرخه رانندگی شهری شود، تصمیم به انجام آزمون‌های اندازه‌گیری مصرف سوخت در چرخه رانندگی واقعی درون شهری و برون شهری، گرفتیم. پس از پیمایش ۲ هزار کیلومتر، نتایج این تست ترکیبی شهری و برون‌شهری، نتایج آزمون استاندارد را تایید می کرد و «هیچ گونه» اثر مثبتی در کاهش مصرف سوخت مشاهده نشد، هر چند در بعضی حالات، اثر افزایشی در مصرف سوخت نیز شاهد بودیم که بیشتر به علت استفاده انرژی باتری توسط سامانه الکترولیز ادعایی است.
این فعال صنعت خودرو در خصوص کنترل آلودگی هوا یا کاهش مصرف سوخت با شیوه های مذکور به «بازار» گفت: عرضه این نوع سامانه ها در بازار را شاید عوام فریبی باید نام گذاشت، نباید از سطح دانش مالکان سوء استفاده کرد. در ضمن طرح چنین مسئله ای در تریبون های رسمی، یک پیام مخرب به توسعه دهندگان پالایشگاه هاست چرا که به صراحت می گوید بجای توسعه ظرفیت پالایشگاه ها، کافیست تقاضای بنزین خودروها را با این روش به نصف برسانید. پیام دیگر این موضوع به تلاشگران توسعه صنعت خودرو است که بجای کارهای سخت و سنگین و هزینه بر، فقط کافیست از این سامانه برای کاهش مصرف سوخت استفاده کنند.
وی،افزود: شاید بهتر باشد که مخاطبین در خصوص چنین ادعاهایی تحقیق کرده و بدانند این طرح ها با هدف سوء استفاده مالی توسط مدعیان مطرح می شود یا آنکه هدف، تخریب تریبون ها و شخصیت های رسمی کشور از طریق بازنشر این ادعاها توسط مسئولین است؟ آیا تعمد تلاش بر کند کردن و دلسرد کردن متخصصان توسعه پالایشگاهی یا خودرویی در حال انجام است؟ باید اشاره کرد که قصه این ادعا مشابه با ادعای “مستعان ۱۱۰” شده است.
سامانه آب سوز از نظر علم
صنعت خودرو دنیا تاکنون محصولات متعدد با انرژی های جایگزین سوخت فسیلی به بازار عرضه کرده است، اما تاکنون هیچ خودروسازی محصول تولید انبوه «آب سوز» به بازار عرضه نکرده است. چندی پیش شهرام آزادی کارشناس صنعت خودرو در خصوص سامانه آب سوز، گفته بود: «تمام این ادعاها و دیگر ادعاهای مشابه بدون هرگونه مبنای علمی و کارشناسی بوده و هدف مقاصد خاص است. خودروسازان خارجی سالانه میلیاردها دلار با استفاده از برترین متخصصان برای تحقیق و توسعه در صنعت خودرو هزینه می‌کنند ولی با این حال تاکنون هیچکدام از این مراکز ادعای تولید خودروی آبسوز را نداشته‌اند.»
این عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی با تاکید به غیر واقعی بودن این سامانه، بیان کرده بود: «اگر مبنای علمی برای به حرکت در آوردن خودرو با آب به‌جای سوخت‌های متعارف همچون بنزین وجود داشت، خودروسازان جهانی باید تاکنون به این فن‌آوری دست می‌یافتند.»
در دیماه سال جاری همزمان با شروع روزهای آلاینده و تعطیلات پی در پی مدارس، حسن نوروزی نماینده مردم رباط کریم در مجلس شورای اسلامی اعلام کرده بود: «یکی از «متخصصان داخلی» مدعی است با ۱۰ میلیون تومان می توان همه خودروها را آبسوز کرد و آلودگی هوا را هم کاهش داد، از این رو مدعی این طرح در کمیسیون صنایع مجلس دعوت می شود تا در این باره توضیح دهد.»
شاید بهتر باشد کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی همزمان با دعوت مدعی این طرح، کارشناسان و اساتید دانشگاه را برای بررسی عملکرد حقیقی سامانه «آب سوز» به همراه گزارش یکی از مراکز تحقیقاتی خودروسازان دعوت کنند.
سازمان ملی استاندارد ورود کند
سازمان ملی استاندارد وظیفه تدوین قوانین سختگیرانه برای خودروسازان جهت حمایت و حفاظت از مشتریان را دارد، ظاهرا این سازمان علاقه ای به بررسی عملکرد محصول شرکت های نوپا را ندارد. شاید بهتر باشد این سازمان با تست و بررسی سامانه «آب سوز» حقیقت استفاده از آن را برای مشتریان نمایان کند.
مهدی اسلام پناه رییس سازمان استاندارد و معاون رییس جمهور به تازگی اظهار نظری در خصوص کیفیت بنزین داشته است، براساس اعلام رییس سازمان ملی استاندارد: «کیفیت بنزین افت نکرده اما سوختی که در شهرهای کوچک توزیع می شود، استاندارد یورو ۴ را ندارد.»
کیفیت اکتان بنزین یورو ۴ کشور از ۸۷ تا ۹۲ است. البته خودروهای تولیدی و مونتاژی جدید به اکتان ۹۵ و بیشتر نیاز دارند
مزید خاطر رییس سازمان استاندارد باید ذکر کرد که طی یکسال اخیر مقدار اکتان(معیار سنجش کیفیت سوخت) بنزین های داخلی افزایش نداشته است. این درحالی است که براساس اعلام شرکت بازرسی و کیفیت اکتان بنزین یورو ۴ کشور از ۸۷ تا ۹۲ است. البته خودروهای تولیدی و مونتاژی جدید به اکتان ۹۵ و بیشتر نیاز دارند که در عمل دست یابی به سوختی با این کیفیت امکان پذیر نبوده و این عامل ضریب مصرف سوخت را افزایش می دهد.
یکی از ضعف های اصلی سوخت کشور عدم سنجش دقیق بنزن موجود در بنزین است، شاید تحریم های ظالمانه علیه کشور بهانه خوب برای «عدم پیشرفت» وزارت نفت به عنوان متولی انرژی در کشور باشد
باید به رییس سازمان استاندارد یادآور شد که عامل اصلی تولید آلایندگی در خودروها گوگرد موجود در سوخت است. اگر فرض کنیم تمام بنزین مصرفی در کشور استاندارد یورو۴ را دارد، این بنزین دارای عدد اکتان ۹۲ است. در این سطح استاندارد سوختی، میزان گوگرد موجود ۵۰ ppm است، این درحالی است که در استاندارد یورو۵ میزان اکتان بنزین ۹۵ و سطح گوگرد آن باید ۱۰ ppm باشد. نکته قابل تامل اینجاست که در دنیا سیاست دست یابی به استاندارد یورو ۷ تا سال ۲۰۲۵ وجود دارد، اما در کشور همچنان چالش برای تامین سوخت با کیفیت جهت دست یابی خودروسازان به استانداردهای روز وجود دارد. یکی از ضعف های اصلی سوخت کشور عدم سنجش دقیق بنزن موجود در بنزین است، شاید تحریم های ظالمانه علیه کشور بهانه خوب برای «عدم پیشرفت» وزارت نفت به عنوان متولی انرژی در کشور باشد، اما سازمان ملی استاندارد وظیفه نظارت و ارزیابی سوخت را عهده دار است. چرا این سازمان تاکنون گزارش کیفی از عملکرد سوخت کشور تا امروز منتشر نکرده است؟
سازمان ملی استاندارد نباید اجازه دهد عده ای سودجو برای کسب ثروت از وضعیت آلایندگی در کلانشهرها، سیستم های غیرواقعی و به دور از علم را عرضه بازار کنند. چرا که عدم برخورد با این موضوعات می تواند سبب دلسرد شدن پالایشگاه و خودروسازان از توسعه و سرمایه گذاری شود. این سازمان با سکان داری مهدی اسلام پناه باید پاسخگو استفاده از سیستم «آب سوز» در خودروها باشد.
مخاطبین عزیز، رسانه «بازار» بزودی گزارش کامل درباره بررسی میزان آلایندگی و مصرف سوخت سامانه «آب سوز» روی خودروی مذکور را منتشر خواهد کرد.
