به گزارش قطعات خودرو به نقل از بازار، به تازگی وزیر صمت خبر رونمایی از ۷۰ ایستگاه شارژ خودروهای برقی در تهران را اعلام کرد، براساس برنامه ریزی های انجام شده ظاهرا در هفته دولت از این ایستگاه ها رونمایی می شود. به این ترتیب به نخستین کشوری تبدیل می شویم که بدون نوشتن «سند» بالادستی تحول برقی سازی را آغاز کردیم. «شوآف» ساخت خودروهای برقی توام با احداث جایگاه شاید بتواند نقش موثری در کم کردن فشارها و حجمه علیه عباس علی آبادی به عنوان وزیر صمت داشته باشد، اما در مقابل سردرگمی صنعتی برای فعالان صنایع خودروسازی، بیمه گذاران و مشتریان ایجاد خواهد کرد. برای بررسی این موضوع با علی میرزایی کارشناس راهبرد صنعت خودرو به گفت و گو پرداختیم:
اگر این شیوه در استفاده از خودروهای برقی ادامه یابد، هزینه مالی فراوانی به دلیل آزمون و خطا وزیر صمت برای برقی سازی در کشور از بین می رود
* به عنوان پرسش نخست، رونمایی از ایستگاه های شارژ خودروهای برقی دار تهران چه تاثیری در توسعه حمل و نقل پاک دارد؟
در دنیا کشوری وجود ندارد که سازمان استاندارد و صنایع خودروسازی آن آمادگی حرکت به سمت برقی سازی را نداشته، اما دولت از ایستگاه های شارژ خودروهای برقی رونمایی کند. فعالان صنعت خودرو و محققان از خبر رونمایی ایستگاه های شارژ خودروهای برقی در تهران متعجب هستند. زیرا بدون ارائه برنامه یا سند بالادستی وزیر صمت به دنبال رونمایی و معرفی ایستگاه های شارژ است.
باتوجه به تحریم های ظالمانه علیه کشور، وضعیت اقتصادی و صنعتی آماده انجام شیوه آزمون و خطا جهت استفاده از خودروهای برقی نیست. هرچند صنعت خودرو کشور تجربه ناموفق هزینه بر مشابه در طرح سی ان جی را داشته است، دولت نباید این تجربه را برای خودروهای برقی تکرار کند. قطعا حرکت به سمت حمل و نقل برقی باید در کشور ایجاد شود، اما ترویج وسایل نقلیه پاک باید مشروط به تعیین بودجه و تعریف استراتژی آن باشد.
برنامه ای که برای برقی سازی در کشور تدوین می شود، باید توسط کارشناسان و پژوهشگران نقد شود. متاسفانه عباس علی آبادی در خصوص خودروهای برقی و زیرساخت های آن «کلی گویی» می کند. وزیر صمت اعلام کرده است که برای خودروهای برقی تخفیف ویژه ارائه می شود، شاید این سوال را از ایشان باید پرسید که این تخفیف چه معنای دارد و مشمول چه مواردی است؟ اگر این شیوه در استفاده از خودروهای برقی ادامه یابد، هزینه مالی فراوانی به دلیل آزمون و خطا وزیر صمت برای برقی سازی در کشور از بین می رود.
ایستگاه های شارژ خودروهای برقی دارای ولتاژ بالایی هستند، باتوجه به عدم تدوین استاندارد اگر حادثه ای رخ دهد، چه کسی پاسخگو است؟
* پیشتر به بحث عدم تدوین استاندارد خودروهای برقی و نصب ایستگاه های شارژ اشاره داشتید، آیا برای نصب ایستگاه های شارژ باید پارامترهای فنی لحاظ شود یا می توان در هر نقطه از شهر آن را نصب کرد؟
خیر، وزیر صمت اعلام کرده بود که در ۷۰ نقطه از شهر تهران ایستگاه های شارژ خودروهای برقی نصب خواهیم کرد، آیا محاسباتی برای نصب این ایستگاه انجام شده که بتوان حداکثر استفاده از آن را داشت؟ چرا نقاطی که ایستگاه های شارژ در آن نصب می شود را اعلام نمی کنند؟ ایستگاه های شارژ خودروهای برقی دارای ولتاژ بالایی هستند، باتوجه به عدم تدوین استاندارد اگر حادثه ای رخ دهد، چه کسی پاسخگو است؟
احداث ایستگاه های شارژ خودروهای برقی زمانی مفید است که «شارژ هوشمند» داشته باشد، باتوجه به خاموشی های گسترده در کشور وزارت نیرو آماده ارائه «شارژ هوشمند» نیست
* آیا وزارت نیرو در حال حاضر آمادگی تامین برق مورد نیاز ایستگاه های شارژ خودروهای برقی را دارد؟
احداث ایستگاه های شارژ خودروهای برقی زمانی مفید است که «شارژ هوشمند» داشته باشد، باتوجه به خاموشی های گسترده در کشور وزارت نیرو آماده ارائه «شارژ هوشمند» نیست. شارژ هوشمند یعنی در زمان های پیک مصرف قیمت برق برای شارژ خودروها گران تر محاسبه شود. اجرای این موضوع نیز نیازمند برنامه ریزی کامل و جامع است که متاسفانه تاکنون در کشور انجام نشده است. در کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه، تمام جزئیات استفاده از خودروهای برقی توسط دولت به شکل یک برنامه ارائه و صاحب نظران آن را نقد می کنند، همانطور که پیشتر اشاره کردیم این موضوع در کشور انجام نشده است.
خودروهای برقی دارای نرم افزارهای بسیار پیچیده هستند، پس از مدتی استفاده از خودروهای برقی باید این نرم افزارها به روز رسانی شوند
* اگر از خودروهای برقی واردات در ناوگان حمل و نقل عمومی تهران استفاده شود، مالک خودرو یا شبکه تامین خدمات آن با چه چالش های مواجه می شوند؟
خودروهای برقی دارای نرم افزارهای بسیار پیچیده هستند، پس از مدتی استفاده از خودروهای برقی باید این نرم افزارها به روز رسانی شوند. اگر فرض کنیم خودروهای برقی چینی برای ناوگان تاکسیرانی شهر تهران به کشور وارد شوند، یعنی چینی ها فقط می توانند نرم افزار این خودروها را به روزرسانی کنند. از متولیان و مسئولان صنعت خودرو باید این سوال را پرسید، آیا این موضوع وجه امنیتی برای حمل و نقل پایتخت ندارد؟ معتقدم فرد تصمیم گیر برای خودروهای برقی باید فعال در وزارت های صمت و نیرو باشد.
* بارها به بحث بی برنامگی در استفاده از خودروهای برقی اشاره کردید، عدم برنامه یا راهبرد برای حمل و نقل پاک چه مشکلی ایجاد می کند؟
تکامل حمل و نقل برقی جهانی، این صنعت را بسیار هیجان انگیز کرده است ولی مطالعه دقیقی قبل از اجرا آن یک ضرورت اقتصادی، اجتماعی و ملی است. ایران نیاز به یک برنامه اقتصادی و اجتماعی مدون برای ایجاد یک مشارکت درازمدت در داخل کشور و زنجیرة تامین جهانی برای دستیابی به سیستم حمل و نقل پاک در کوتاه ترین زمان را دارد تا از پایین آوردن هزینههای سلامت با کاهش آلودگی هوای محلی در کشور بهره ببرد. در غیر اینصورت بی برنامگی باعث سردرگمی صنعت، بازار، خریدار و صنعت گر خواهد شد و منفعت زیست محیطی به ارمغان نخواهد آورد. متاسفانه تا اکنون هیچ برنامه درازمدت نقد شده برای تغییر و مدیریت ریسک تغییر در کشور ارائه نشده است.
* باتوجه به اینکه شما سال ها در کشورهای اروپایی چالش های استفاده و تولید خودروهای برقی را مطالعه و برنامه نویسی کردید، چه راهکاری برای حل معضلات برقی سازی در کشور به متولیان صنعت خودرو ارائه می دهید؟
شاید نیاز است که مطالعه دقیق منابع منتشر شده و تجربیات کشورهای پیشرو در این زمینه توسط سیاستگذاران صنعتی و تولیدکنندگان انجام شود. معتقدم احتمال روبرو شدن کشور با چهار ابر چالش اقتصادی؛ هزینه بهسازی زیرساخت ها، نبود برنامه برای مشارکت اقتصادی ملی و بین المللی برای ایجاد تامین پایدار قابل اعتماد، سیاست های فعلی و مالی انرژی و عدم تسریع در تولید انرژی سبز و فقدان دیدگاه بلند مدت برای توسعه صنایع مرتبط با هدف کاهش آلایندگی بدون تاثیر مالی نامطلوب جهت گسترش حمل و نقل برقی دور از انتظار نیست. برای حل این چالش ها، نیازمند تفکر و برنامهریزی به موقع از سیاست گذاری کلان تا اجرا در سراسر کشور هستیم.
* به عنوان پرسش پایانی، آینده صنعت خودرو کشور با ورود محصولات برقی به کدام سمت می رود و آیا این موضوع منجربه جبران عقب ماندگی خودروسازی نسبت به سایر کشورهای صاحب این صنعت می شود؟
عوامل متعددی در فقدان چشمانداز بلندمدت در صنعت خودروی ایران نقش داشته است که منجر به عقب ماندگی در نوآوری و رقابت در مقایسه با کشورهای دیگر مانند اتحادیه اروپا و چین شده است. آینده صنعت خودروی ایران نیز غیرقابل پیش بینی بوده و در معرض عوامل ناشناخته مختلفی است. تجزیه و تحلیل انواع متغیرهای مهم هنگام تبیین سیاست های حمل و نقل برقی در سطح ملی بسیار مهم است. داشتن چشم انداز روشن برای جلب حمایت و ایجاد حس هدف در مورد سیاست های حمل و نقل با فناوری های جدید از جمله برقیسازی بسیار مهم است.