به گزارش سایپانیوز، وقتی به دوست خود اجازه می دهد که خودروی شما را قرض بگیرد، اگر تصادفی پیش بیاید، در وحله اول آن چه آسیب می بیند، دوستی شما است. اما علاوه بر آن هزینه هایی آشکار و پنهانی وجود دارد که بستگی به عوامل متعددی دارد. به جز هزینه های تعمیر و صافکاری، از دست رفتن تخفیف ها و تسهیلات بیمه هم شامل مواردی است که باید به زیان های حاصل از تصادف اضافه شود.
اما حالا دقیق تر به موضوع نگاه کنیم اولین سؤالی که پیش می آید این است که وقتی دوست شما با خودروی شما تصادف می کند، چه کسی و چه قدر باید خسارت بپردازد. خوب اگر دوست شما در این تصادف مقصر باشد، تمام خسارت ها متوجه صاحب خودرو است نه راننده، قوانین و بیمه هم صاحب خودرو را می شناسند و خود خودرو را تحت تعقیب یا مورد شکایت می بینند نه راننده را. شرکت بیمه هم از پوشش بیمه ی صاحب خودرو کم می کند و صاحب خودرو را از تخفیف های بیمه ای محروم می کند نه بیمه راننده.
بگذارید با یک مثال پیش برویم. وقتی دوست شما مقصر شناخته می شود، اگر خسارت حدود 7500 دلار باشد حق بیمه ای که تا به حال پرداخت کرده اید این مقدار [به غیر از بخش های مربوط به مالیات و کسرپذیر] را به انضمام خسارت های وارده به خودروی دیگر و هزینه های درمانی را پوشش می دهد. اما از پوشش بیمه شما استفاده می شود نه راننده ای که مقصر این تصادف بوده است. در صورتی که پوشش بیمه ای شما کفاف این خسارت را نداشته باشد، از آن به بعد پوشش بیمه ای راننده هم می تواند در پرداخت خسارت لحاظ شود. برای مثال اگر در تصادف میزان کل خسارت 15,000 دلار برآورد شود و پوشش بیمه ای شما فقط تا سقف 10,000 دلار باشد، امکان استفاده از پوشش بیمه ای دوست شما تا 5000 دلار وجود دارد.
برای همین هم هست که باید هنگام خرید بیمه خودرو از شرکت های بیمه ای سیاست ها و نحوه خدمات آنها را مطالعه کرد. برخی از شرکت های بیمه در قوانین خود طوری سیاست گذاری کرده اند که حتی افراد درجه یک خانواده شما هم با خیال راحت نمی توانند از خودروی شما استفاده کنند، چون در پوشش بیمه ای آنها لحاظ نشده اند. بنابراین باید حواستان باشد که به دنبال بیمه ها ارزان و زیراستاندارد نروید. زمان پر کردن فرم های بیمه اگر از شما پرسیده شود چند نفر از این خودرو استفاده می کنند و مشخصات آنان هم در حق پرداخت بیمه لحاظ شود در آن صورت حقوق شما ضایع نمی شود.
اگر شانس بیاورید و در تصادف دوست شما مقصر شناخته نشود، تمام مسئولیت ها و خسارت ها برعهده صاحب خودرویی است که با آن تصادف صورت گرفته است. مواردی هم وجود دارد که هر دو سوی تصادف مقصر شناخته می شوند که در آن صورت نیمی از مسئولیت ها برعهده صاحب خودرو است.
نکته دیگری هم در شرکت های بیمه ای دنیا وجود دارد که باید به آن توجه کرد. شرکت های بیمه ای فقط زمانی حاضر به پرداخت خسارت می شوند که دوست شما اجازه استفاده از خودروی شما را داشته باشد، اگر نداشته باشد، شرکت های بیمه ای حتی از ارائه خدمات به صاحب خودرو هم طفره می روند یا خسارت متوجه دوست شما است که بدون اجازه، خودروی شما را مورد استفاده قرار داده است. اگر دوست شما اصلاً خودرو نداشته باشد یا پوشش بیمه ای نداشته باشد، باز هم همه مسئولیت ها برعهده صاحب خودرو خواهد بود.
نکته دیگر هم این است که سابقه جریمه های دوست شما هم در پوشش بیمه ای تأثیر دارد. سرآخر شما که صاحب خودرو هستید، جور سهل انگاری های دوست تان راهم باید بکشید.
تا اینجا فقط به پوشش بیمه و خسارت ها پرداختیم. اما یک مورد از خسارت پنهان دیگر ماجرا این است که شما به عنوان صاحب خودرو، از تخفیف های بیمه ای بعدی خود هم محروم می شوید و آش نخورده، دهان سوخته، هنگام تجدید سالانه بیمه، تازه دود غلیظ را در چشمان خود حس می کند که از زمان تصادف باقی مانده است. بله این یک حقیقت است که وقتی از شرکت های بیمه تقاضای پوشش خسارت می کنید، نقره داغ می شوید. برای همین هم هست که خیلی از اوقات مردم برای خسارت های ناچیز از دریافت خسارت بیمه ای چشم پوشی می کنند و در تصادف های جزئی، سعی در حل و فصل ماجرا بدون پیش کشیدن پای شرکت های بیمه دارند.
خلاصه کلام این که در دوست یابی دقت لازم را داشته باشید و اگر هم خودرو به دوست تان قرض دادید، پی همه خسارت های آشکار و پنهان آن را به تن خود بمالید.
