خبر قیام مردم ایران در 15 خرداد 1342 در داخل و خارج کشور بازتاب گسترده ای داشت و بسیاری از طلاب و علمایی که خارج از کشور حضور داشتند، نسبت دستگیری امام خمینی (ره) واکنش نشان دادند و خواستار آزادی امام شدند.
رژیم شاه برای جلوگیری از ادامه قیام‌ها و نهضت ها، شروع به دستگیری مسببین قیام در تهران و شهرستان‌ها کرد و عوامل تحریک مردم را به اعدام و زندان‌های طولانی محکوم کرد. اما سرانجام مجبورشد بر اثر فشار علما و مردم، امام خمینی (ره) را بعد از 10 ماه، در فروردین 1343 آزاد کند.
بعد از قیام 15 خرداد 1342، بینش سیاسی مردم ورامین افزایش پیدا کرد و افزایش بینش سیاسی مردم این منطقه را می‌توان مرهون تلاش‌های روحانیون ورامین دانست و از این زمان به بعد بود که مردم ورامین بیش از گذشته با گروه‌های مذهبی برای مبارزه با حکومت پهلوی همکاری داشتند.
مردم ورامین، بعدازظهر روز 15 خرداد به پل باقرآباد رسیدند
ورامینی‌ها که اغلب آنان دهقان و کشاورز و کارگر بودند، کفن پوش به سمت تهران حرکت کردند و هدف اصلی تظاهرکنندگان، آزادی امام خمینی (ره) و پیروی از امام در مخالفت با اعمال ضد دینی شاه بود.
مردم شهرستان ورامین، بعدازظهر روز 15 خرداد 42 به پل باقرآباد رسیدند. اما متوجه شدند جاده توسط نیروهای نظامی بسته شده است.علیرغم هشدار نیروهای نظامی، مردم به حرکت خود ادامه دادند و مأموران نظامی که هشدار خود را بی نتیجه می دیدند، به سمت مردم تیراندازی کردند و کفن پوشان ورامینی را به خاک و خون کشیدند.
آمار دقیق کشته شدگان قیام 15 خرداد هرگز مشخص نشد، به طوری که این آمار از چهار تا 15 هزار نفر ذکر شده است.پس از قیام 15 خرداد 42، مردم ورامین نیز به تبعیت از امام خمینی (ره) که حکومتی اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را تنها راه نجات ملت ایران معرفی می کرد، خواستار تشکیل حکومتی بر اساس اصول اسلامی شدند.
توسعه فعالیت ساواک در شهرستان ورامین
قیام 15 خرداد باعث توسعه فعالیت ساواک در شهرستان ورامین شد. سازمان اطلاعات و امنیت کشور درشهرهایی مثل ورامین، اصفهان، شیراز و … که قیام کرده بودند، فعال‌تر شد واز هیچ خشونتی دریغ نمی‌کرد. ساواک ورامین لحظه به لحظه اخبار و رویدادهای منطقه را به مرکز گزارش می‌داد و سعی در کنترل تمام امور داشت.
در کنار ساواک، ژاندارمری و شهربانی نیز در ورامین فعال بودند و در زمینه حفظ امنیت و کنترل معترضین به ساواک کمک می‌کردند؛ همین امر، ترس و وحشت را به جان مردم منطقه انداخت؛ ساواک اجازه بلند شدن هیچ صدایی را نمی‌داد و رعب و وحشت عجیبی را در ورامین حکمفرما کرده بود.
کسی جرأت نداشت با قیام کنندگان 15 خرداد که از بند رژیم آزاد شده بودند، ملاقات کند و اگر ملاقات می‌کرد مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت و زندانی می‌شد.
ساواک اجازه برگزاری مجالس سخنرانی راهم نمی‌داد و اگر کسی مجلس برپا می‌کرد و ساواک مطلع می‌شد، تحت تعقیب قرار می‌گرفت. روحانیون منطقه نیز از بیان فتواهای مراجع بویژه امام خمینی (ره) در مساجد منع شده بودند و ساواک در این مورد سختگیری شدیدی را اعمال کرده بود.
قیام 15 خرداد 42 مردم ورامین باعث شد تا سیاسث شاه که سعی داشت با اصلاحات ارضی و انقلاب سفید، حمایت طبقات محروم و مستضعف، کارگران و کشاورزان را بدست آورد، با شکست مواجه شود. زیرا اکثر تظاهرکنندگان 15 خرداد 42 کشاورزان و کارگران و مستضعفان بودند که این امر نشان می‌داد شاه در اعمال سیاست خود موفق نبوده است.
قیام 15 خرداد سبب شد تا رژیم ،مردم منطقه ورامین را از امکانات خدماتی، رفاهی، بهداشتی و شهری محروم کند. به همین دلیل، مردم این شهرستان پس از قیام 15 خرداد در رنج و سختی زندگی می‌کردند که آثار این محرومیت‌ها و عقب ماندگی‌ها هنوز هم در منطقه مشاهده می‌شود.
شهدای 15 خرداد ورامین و پیشوا ازمظلوم‌ترین شهدای کشور بودند
شهدای 15 خرداد 42 ورامین و پیشوا جزو مظلوم‌ترین شهدای کشورهستند؛ خانواده های شهدای 15 خرداد 42 ورامین و پیشوا حتی مجاز نبودند لباس مشکی بپوشند و برای شهدای خود عزاداری کنند.
در مقتل شهدای 15 خرداد در باقرآباد قرچک، حتی به بدن‌های شهدا و مجروحان رحم نکردند و ایادی رژیم ، بدن‌هایشان را مثله کردند؛ مردم شهرستان‌های ورامین و پیشوا در آن زمان دلبسته به ولایت بودند و در 15 خرداد 42 نقش کلیدی و محوری در جریان انقلابی کشور داشتند.
قیام مردم از پیشوا تا قرچک امتداد داشت و می‌توان گفت که راهپیمایی مردم در 15 خرداد 42 طولانی ترین راهپیمایی کشور بوده و هست؛ آن روز ورامین وسیع بود و همه مردم در این قیام نقش داشتند؛ مردم پیشوا، محمدآباد عرب‌ها، سناردک، جعفر آباد اخوان و …
مردم این منطقه ولایتمدار ثابت کرده اند که همیشه تا پای جان بر عهد و پیمان خود با آرمان‌های ولایت و شهادت در راستای انقلاب شکوهمند اسلامی ایران ایستاده اند و حالا نوبت مسئولان عالی اجرایی است که دین خود را به مردم ورامین ادا کنند.
اعتراضات گسترده در قم، تهران، ورامین، مشهد و شیراز
به دنبال انتشار خبر دستگیری امام(ره)، از نخستین ساعات روز 15 خرداد اعتراضات گسترده‌ای در قم، تهران، ورامین، مشهد و شیراز برگزارشد كه با شعارهایی بر ضد شاه و در طرفداری از امام همراه بود. ماموران نظامی كه در نقاط مركزی و حساس شهرهای قم و تهران مستقر شده بودند بر روی تظاهر كنندگان آتش گشودند؛ كه فیجیع‌ترین حادثه، مربوط به كشتار كفن پوشان ورامین بود كه در پشتیبانی از امام راهی تهران شده بودند و ماموران نظامی در سر پل باقرآباد با آنها رو به رو شده و با سلاح‌های نظامی آنان را قتل عام كردند. در پی این حادثه هزاران نفر از مردم، در شهرهای مختلف كشته و زخمی شدند.
