به گزارش تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور صاحب نظر اقتصادی و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در واکنش به عدم تحقق شعار سال پس از سپری شدن 4 ماه از سال 1400 طی گزارشی اظهار داشت: قدرتمند شدن اقتصاد ایران در گرو صنعتی شدن و افزایش تولیدات داخلی است و تنها به گردش درآمدن “چرخ تولید” است که میتواند بخش اعظمی از مشکلات اقتصادی را مرتفع کرده و آرامش و رفاه را به زندگی مردم ایران باز گرداند.
وی افزود: جهت رفع مشکلات داخلی و حضور قدرتمند خود در سطح جهان نیازمند پی ریزی اقتصادی قوی و با برنامه میباشد. اینکه فقط با زبان، شعار داده و هی بگوئیم که ما جزء قدرتهای اقتصادی جهان هستیم و یا باید تا سال مثلاً 1404 یکی از قدرتهای برتر جهان بشویم و یا اینکه با حجم مبادلات تجاری معادل 100 الی150 میلیارد دلار جایگاه ممتازی را در بین کشورهای دنیا داریم کافی نیست. ما که قصد نداریم خودمان را گول بزنیم زیرا اصلاً معلوم نیست که این آمارها آنهم در اوج تحریمهای اعمال شده علیه ایران درست باشد!!!
ضمنا، اگر فروش نفت و فرآورده های نفتی را هم از اقتصاد و مبادلات تجارت جهانی خود کسر نمائیم آنوقت کجای کار هستیم؟ و دست آخر اینکه اگر صادرات دولتی و پروتکلی را نیز از دستور کار حذف کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که صادرات واقعی و غیرنفتی ما بسیار اندک بوده و آنهم بدست مدیران و مردانی بزرگ انجام میشود که واقعاً آنها را میبایست سربازان خط اول اقتصاد ایران لقب داد که متأسفانه در حال حاضر جمعی از همین مردان بزرگ اقتصاد ایران نیز از بد حادثه و بواسطه مشکلات اقتصادی که گریبان کشور و ملت را گرفته است یا بیکار شده اند و یا در زندانها بسر میبرند!!!
علیپور گفت: رشد و توسعه اقتصاد ایران و شکوفایی تولید و صادرات غیر نفتی کشور فاکتورهای خاصی نیاز دارد که بدون وجود این فاکتورها، هیچ اتفاق مثبتی در اقتصاد رخ نخواهد داد. فلذا جدای از امکانات بین المللی، پول و فعالیتهای اجرایی، موارد دیگری نیز میبایست دست به دست هم بدهند تا توسعه اقتصاد بنحو مطلوب در کوتاهترین زمان امکانپذیر و محقق شود منجمله، وجود تیم اقتصادی دانا، توانمند و منسجم در بدنه دولت؛ که متأسفانه نه تنها تیم اقتصادی دولت فعلی منسجم نبوده و نیست بلکه کارآمد نیز نمی باشند و تاکنون همه چیز در حد شعار و وعده و وعیده خلاصه شده است!!
در همین راستا اقتصاد ایران بنابه دلایل متعددی غرق در مشکلات و نابسامانی های مختلفی میباشد که نه تنها مریضی حادی همچون سرطان در بدن اقتصاد ایران ریشه دوانده بلکه زندگی و معیشت مردم عزیزمان را نیز تحت شعاع قرار داده و روز به روز سفره غالب هموطنانمان را نیز کوچکتر کرده است. همچنانکه در بالا گفتم، مجدداً نیز تأکید میکنم که رشد و شکوفایی اقتصاد هر کشوری مستلزم تحقق موارد و فاکتورهای مختلفی میباشد که متأسفانه اینجانب صراحتاً عرض میکنم که بنابه 40 دلیل، اقتصادی ایران به این زودی ها رشد نکرده و شکوفا نخواهد شد مگر اینکه دولت جدید هر چه سریعتر مورد به مورد و بند بند این فاکتورها را جامۀ عمل پوشانده و از قوه به فعل تبدیل نماید.
دلایل و موانع رشد و شکوفایی اقتصاد و تولید کشورمان حدود 40 مورد میباشد که ذیلاً به تعدادی از آنها اشاره میکنم.
برخی از دلایل و فاکتوری که مانع رشد و شکوفایی تولید و توسعه اقتصاد ایران میباشند، عبارتند از:
* نبود برنامه و سیاستهای درست و مدون اقتصادی
* عدم هماهنگی تیم اقتصادی حال حاضر دولت با هم
* عدم وجود فرمانده اقتصادی در دولت یازدهم
* قرار دادن تخمهای دولت فقط در سبد برجام
* عدم رفع کامل تحریمهای بین المللی
* تمرکز دولت بر خام فروشی
* عدم توانایی دولت در تثبیت ارز
* اجرای غلط و نادرست توزیع یارانه های انرژی
* وجود تورم بالا و پنهان در جامعه
* قاچاق چشمگیر و کلان کالاهای مصرفی ساخت خارج به ایران
* وجود بروکراسی اداری دست و پا گیر
* عدم درک فعالان اقتصادی و صاحبان صنایع از جانب ادارات و سازمانهای تأمین اجتماعی، کار، صنعت، معدن و تجارت، آب، برق و گاز و… که رفته رفته زمینه نابودی صنایع و بنگاههای اقتصادی را فراهم میکند
* روش غلط دولت در اخذ مالیات از فعالان اقتصادی
* وجود سیستم غلط و بی ضابطه بانکداری در ایران و بالا بودن نرخ سود تسهیلات
* مشکلات و عدم ارتباط صحیح و اعتماد برانگیز سیستم های بانکی، گمرکی، مالیاتی، وزارتخانه های اقتصادی و… با فعالان اقتصادی
* آغوش باز دولت فقط برای فروشندگان خارجی
* بسته بودن درب اتاق دولتمردان به روی فعالان اقتصادی
* عدم حمایت واقعی دولت از صادرکننده و صادرات غیر نفتی
* وجود دید شخصی و سیاست جیب پرکنی غالب دولتمردان و مدیران کشور بجای توجه به منافع ملی
* زندانی شدن و ممنوع الخروج بودن جمع زیادی از فعالان اقتصادی خرد و کلان و با آبرو و خوشنام کشور و… دهها مورد آشکار و نهان دیگر
* جدی نگرفتن و عدم توجه دولت به تحقق اقتصاد مقاومتی
سبزعلیپور اظهار داشت: حمایت و پشتیبانی از تولید و تولیدکننده که در “شعار سال” به آن اشاره شده یعنی اینکه با عملکردی صحیح بتوانیم کارآفرینان، سرمایه گذاران و صاحبان صنایع را روز به روز امیدوارتر کرده و فضا را برای فعالیت آنان اَمن تر کنیم. از اولین مواردی که میتواند کارآفرینان را بیش از پیش به کار و سرمایه گذاری بیشتر ترغیب نماید این است که احترام آنان حفظ و هرگز به آنان بی حرمتی نشود!! ضمناً اینقدر فضا برایشان اَمن باشد که از بزرگ شدن، ثروتمندتر شدن و دیده شدن نترسند و وقتیکه صبح از منزل خارج میشوند، مطمئن باشند که شب به منزل برمیگردند و در بین روز به جرم میلیاردر شدن، دانه درشت بودن و یا گرفتاریهای مالی و اقتصادی لباس آبی راه راه را بر تن شان نکرده و ایشان را روانه زندان نمیکنند!!
البته لازم به ذکر است که آیت الله رئیسی رئیس جمهور منتخب در دوران ریاست شان بر قوۀ قضائیه در این زمینه و در جهت دلگرم کردن فعالان اقتصادی توانستند قدمهای مثبتی بردارند که هر چند این اقدامات لازم بوده اما هنوز کافی نیست و باید تلاشهای بیشتری در این ارتباط نه تنها از طرف مسئولین دستگاه قضا بلکه از جانب سایر قوا بویژه قوۀ مجریه و تیم اقتصادی دولت و دیگر دستگاههای ذیربط انجام شود.
وی افزود: ضمناً فعالان اقتصادی نباید هر روز با صدور دستورالعمل و بخشنامه های خلق الساعۀ دستگاههای مختلف مواجه باشند و باید با ثبات بهتری به کار خویش ادامه دهند. در مراجعه به وزارتخانه ها، ادارات و سازمانها با بی حرمتی و با بوروکراسی های پیچیده اداری روبرو نشوند و همواره درب اتاق دولتمردان و مقامات ذیربط به روی این بزرگواران باز باشد.
از تصویب قوانین بازدارنده پرهیز شود و نسبت به بازبینی و به روز کردن قوانین قدیمی و مزاحم اقدام گردد.
و… دهها مورد دیگر که اگر قرار باشد به تک تک آنها اشاره کنم میتوانم صدها صفحه قلم فرسائی نموده و یک یک موارد را تشریح نمایم که در این گزارش فقط به همین چند مورد مهم اشاره نموده و فکر میکنم ذکر موارد بیشتر از حوصله این گفتگو خارج باشد. اما حیف و صد حیف که در دولت روحانی هیچ قدمی در جهت حمایت از تولید و همچنین رفع موانع برداشته نشد!!
علیپور در ادامه اظهار داشت: حدود یکماه پیش به دعوت چند واحد تولیدی دیدار و بازدیدی از کارخانجات مختلفی در چند شهرک صنعتی داشتم و طی این بازدیدها و گفتگو با مدیران و کارآفرینان از نزدیک در جریان تنگناها و مشکلات و معضلات تولید و تولیدکنندگان قرار گرفتم!!
بقدری مشکلات تولیدکنندگان زیاد بود که من بعنوان یک شخص غیردولتی و یک شنونده از روی آنان خجالت کشیدم. باور کنید که تولید را با مشقت انجام میدهند و همین که با این همه سختی و گرفتاری چرخ تولید را نخوابانده و نان هزاران کارگر را نبریده اند باید به این تولیدکنندگان گفت (احسنت، دستمریزاد)!!
در بازدیدی که داشتم به عینه دیدم که با بی برقی با بی آبی، گرما، کمبود مواد اولیه، کمبود نقدینگی و بی توجهی مسئولین چطور تولید انجام میشود، یعنی تولید با اعمال شاقه!!
در این راستا به وضوح دیدم که اوضاع شهرکهای صنعتی چقدر بهم ریخته و نابسامان بود، سر هر خیابان چقدر زباله ریخته شده و برخی از خیابانهای شهرکها نیز انگار سالهاست که متروکه و بی صاحب ول شده است!!
از مدیران یکی از واحدهای تولیدی موفق که بدلیل کمبود فضای محوطه کارخانه و سوله ها، به سختی کار میکردند سوال کردم که چرا زمین خریداری نمی کنید و کارخانه را گسترش نمیدهید که در پاسخ گفتند، ما برای خرید زمین بارها درخواست داده ایم اما متأسفانه مسئولین شهرک هر بار پاسخ داده و میگویند که زمین نداریم!! این در حالیست که هر طرف شهرک را نگاه کردم زمین خشک و بی آب و علف بود!! در ادامه گفتند که خودشان زمینی را در همین شهرک برای خرید پیدا کردند و با صاحب زمین هم به توافق رسیدند تا زمین را چند میلیارد تومان خریداری کنند و حتی مالک زمین حاضر شد تا زمین را بصورت نقد و اقساط نیز به ما بفروشد که چندی بعد یکی از مسئولین شهرک تماس گرفت و زمینی برایتان پیدا کرده ام که قیمت آن دو برابر قیمت زمینی بود که خودمان پیدا کرده بودیم و بعد از کلی منت گذاشتن بر سر ما، وقتیکه مشخصات زمین را اعلام کرد، دیدیم که همین زمینی است که خودمان با نصف قیمت مذاکره کرده بودیم، یعنی اینکه یک مسئول دولتی که باید تمام وقتش را صرف بهبود امور شهرک و تولید و تولیدکنندگان بکند متأسفانه برای خودش میلیاردها تومان سود در نظر گرفته بود!! این یعنی حمایت از تولید و رفع موانع یا حمایت از جیب خود؟
سبزعلیپور تشریح کرد: بعد از دیدن اوضاع نابسامان شهرکهای صنعتی و شنیدن درد دل مدیران و کارآفرینان، با مسئولین وزارت صنعت، معدن و تجارت بویژه با معاون وزیر و مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران تماس گرفته درخواست دیدار حضوری کردم تا موارد نابسامان شهرکهای صنعتی و مشکلات واحدهای تولیدی را به ایشان منتقل نمایم که متأسفانه با بی تفاوتی آقایان مواجه شدم و پس از گذشت بیش از یکماه و پیگیریهای مستمر با دفتر ایشان، بالاخره عوامل دفتر معاون وزیر اعلام کردند که (این موضوع به ما ربطی ندارد/ موانع تولید را به دولت رئیسی منعکس کنید)!! وقتیکه گفتیم یعنی نظر آقای وزیر هم همین است که اظهار داشتند، همین است!!
آیا این به معنی (پشتیبانی و مانع زدایی از تولید) و تحقق “شعار سال” میباشد یا عناد با تولید و توقف چرخ تولید و نابود کردن تولیدکنندگان؟ چرا دولت روحانی کمر به نابودی تولید و اقتصاد ایران بسته است؟
اگر دولت محترم عرض بنده را قبول نداشته و واقعاً حامی تولید میباشد، هنوز یکماه دیگر وقت دارد تا باز هم قدمی در بر خلاف سخنان اینجانب بردارد و ثابت کند دلسوز ایران و ایرانی است.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در پایان بیان کرد: اگر قوای سه گانه علی الخصوص دولت جناب آقای رئیسی اقدامات زیربنایی را با دقت و با سرعت انجام دهند قطعاً در کوتاهترین زمان شاهد رضایت کارآفرینان، تولیدکنندگان و صادرکنندگان و حتی مردم عادی نیز خواهیم بود و چرخ تولید و صادرات و حتی بخش‌های دیگر اقتصاد ایران نیز بخوبی خواهد چرخید و نهایتاً درآمدهای ارزی و ریالی کشور هم بیش از پیش رشد خواهد کرد.
