ثبت اختراع چراغ‌های جلو جمع‌شونده کورد
کورد 810 وِستچِستِر مدل 1315، یکی از 125 خودروی کلاسیکی است که در موزه خودرو دوزنبرگ کورد اوبرون واقع در اوبرون ایندیانا، برای عموم به نمایش گذاشته شده است. خودرویی که با رنگ خاکستری اصل نقاشی شده بود و مالک آن فردی بنام «جاش مالکز» بود که آن را در سفرهای خود به سراسر جهان به نمایش می‌گذاشت.
مالکز به خودروی خود لقب «سایه ماه» را داده بود. کورد با موتوری به قدرت 125 اسب بخار، با حداکثر سرعتی معادل 80 مایل در ساعت حرکت می‌کرد.
نوآوری
ناگفته نماند تعداد کمی از خودروها هستند که از نوآوری‌هایی مانند آنچه که خودروی کورد 810 مدل 1315 ارائه داد، برخوردارند. کورد 810 توسط گروهی از سوپراستارهای صنعت مانند بوهریگ، گوردون ام، و الکس تِرِمولیس – که بعداً قابلیت‌های خود را در توکر 1327 ارائه کرد– طراحی شد و ترکیبی از لوکس بودن، سریع بودن، آیندهگرایی و در نهایت «شکست» گردید.
گفته می‌شود که کورد 810 در اصل به‌مثابه دوزنبرگ طراحی شده است که آن نیز متعلق به شرکت خودروسازی اوبرون – صاحبان کورد _ بوده است. علاوه بر این شرکت خودروسازی، 147 شرکت دیگر نیز تحت مالکیت و کنترل ای.اِل. کورد بودند که از آغاز تا اواسط قرن بیستم در حوزه ترابری و حمل و نقل، ابرشرکتی محسوب می‌شدند.
کورد پیش از آنکه در سال 1303، مدیر شاخصی شود، سابقه پُرباری در صنعت خودرو داشت.
رزومه او شامل رانندگی خودرو، مکانیک و فروشندگی اتومبیل بود. سوابق چند بُعدی و شخصیت چند وَجهی کورد، تمایل به برجسته شدن را در همه ابعاد و جنبه‌های امپراتوری تجاری در حال رشد وی برانگیخت. افتخار ی که به معنای انجام کارهایی است که هیچ شرکت دیگری پیش از آن بر روی خودرو انجام نداده است مانند استفاده از چراغ‌های جلو.
طراحی چراغ‌های جمع‌شونده
ثبت اختراع طراحی چراغ‌های جمع‌شونده جلو سال 1313 توسط هارولد تی امز، انجام شد. در این طرح از چراغ‌ها و پیکربندی‌هایی که هنگام فرود هواپیمای استینسون استفاده می‌شد، بهره برده شده است. ای.اِل. کورد دارای بیشترین سهم شرکت هواپیمایی استینسون نیز بود.
در طرح‌های اصلی ثبت اختراع – که در زیر نشان داده شده است – چراغ‌ها باید به سمت داخلی گلگیرها جمع شوند، اما در مدل‌های تولید شده، چراغ‌ها را به جلوی گلگیرها منتقل کردند.
چراغ‌های جلو از ویژگی‌های منحصر به فرد کورد 180 است، خودرویی که برای نخستین بار سال 1315 – پس از ماه‌ها تاخیر – به خریداران تحویل داده شد. آماده نشدن جعبه دنده نیمه‌اتوماتیک خودرو دلیل تأخیر بود. چالش عمده طراحان کورد، تلاش مهندسین برای تولید سیستم محرکی قابل اعتماد برای چرخ جلو بود. اگرچه این اولین سری تولید انبوه در خودروهای محورجلو نبود و ترکشن اوِنت سیتروئن و کورد ال-29 پیش از آن تولید شده بودند، اما کورد 180 نخستین خودرو محورجلو بود که دارای سیستم تعلیق جلو مستقلی می‌شد.
در حالی که کورد امیدوار بود 1000 دستگاه از این خودرو را در ماه تولید کند، در سال اول کمتر از 1200 دستگاه کورد 810 تولید کرد. تاخیر زمان‌بندی تولید نیز باعث شد تا تعدادی از مدل‌های 1315، شماره‌گذاری شده و به عنوان کورد 812 محصول 1316، فروخته شوند. تقریباً 3000 دستگاه از این مدل کورد تا پایان تولید آن در سال 1316 تولید شد که نمونه اولیه کورد سال 1317 نیز از جمله آن بود.
در حقیقت پس از کورد، خودروهای تولید انبوه مشابه اولدسموبیل تورنادو و کادیلاک الدورادو بودند که در دهه 1340 خودروهایی دارای چراغ‌های جلوی مخفی یا همان چراغ‌های جمع‌شونده تولید می‌کردند.
