به گزارش سایپانیوز، در صورت اجباری شدن فناوری رصد راننده از لحاظ مصرف مواد الکلی، خودروسازان باید سامانه هایی روی خودروها نصب کنند که امکان حرکت با خودرو برای رانندگان مست مقدور نباشد.
در لایحه 2702 صفحه ای برای پیش بینی و برنامه ریزی برای زیرساخت ها، قانونی تحت «عنوان کاهش رانندگی های مخدوش» در حال تصویب است که در آوریل [فروردین] 2021 توسط کمیسیون حمل و نقل به مجلس نمایندگان آمریکا تقدیم شده است. این لایحه در صدد ایجاد زیرساخت های لازم برای به کارگیری استانداردهای ایمنی سامانه های خودرویی است که باید ظرف 3 سال ایجاد شود و خودروسازان بعد از آن 2 سال فرصت دارند که این سامانه های تکوین یافته را در خودروها نصب کنند.
هر چند که این قانون [در صورت تصویب] نوع فناوری یا سامانه به کار رفته را دیکته نمی کند اما متخصصان صنعت خودرو می گویند که باید سامانه مونیتورینگ راننده برپایه نصب دوربین موسوم به DMS مخفف driver monitoring systems بهترین سامانه ممکن است و بیشترین ثمر و حاصل را به بار می آورد. همین حالا هم این سامانه در صنعت خودرو به بهترین وضعیت بلوغ خود رسیده است و در حقیقت محصول جانبی فناوری های خودران [سامانه هایی که نیاز به هوشیاری و کنترل راننده را به حداقل ممکن رسانده اند] هستند. خودروسازان به عنوان یک راهبرد کلی و اصلی به دنبال به صفر رساندن حوادث رانندگی هستند که یکی از روش های آن تکوین و توسعه خودان ها است. خیلی از ناظران و قانونگذاران اعتقاد دارند که در حال حاضر فضایی ایجاد شده است که می توان از همین فناوری های توسعه یافته کنونی برای حل مسئله رانندگان مست یا پرت شدن حواس در رانندگی استفاده کرد.
این لایحه در هفته های جاری در حال بررسی در سنای آمریکا است و می تواند درها را به روی این فناوری ها باز کند. دکتر مایک لنه Dr. Mike Lenné متخصص نوآوری در ماشین های بینایی Seeing Machines در مصاحبه با تک کرانچ گفته است این فناوری ها طوری طراحی شده اند که تغییرات فیزیولوژیک در بدن انسان را اندازه گیری می کنند و اگر راننده تحت تأثیرمصرف مواد الکلی باشد، با دقت بالا تشخیص می دهد. وی می گوید: «این تغییرات به خوبی قابل تمیز و تشخیص هستند و به حرکات چشمان راننده بسیار حساس هستند. به احتمال زیاد مشاهده کرده اید که پلیس ها هنگامی که دستگاه تست الکل همراه ندارند از راننده می خواهند که با چشمان خود حرکات دست شان را دنبال کنند. افراد مست به خوبی نشان می دهند که واکنش بسیار کُندتری نسبت به افراد عادی دارند.»
چون این لایحه محدودیتی در نوع فناوری ندارد، خودروسازان می توانند سامانه ای نصب کنند که در صورت تشخیص بالای غلطت الکل در خون راننده، مانع روشن شدن یا حرکت کردن خودرو شود. سازمان ایمنی ترافیک بزرگراه ملی NHTSA موافق رویکردی است که تنفس را اندازه گیری میکند و با رویکرد استفاده از اندازه گیری از علائم حیاتی از طریق حس لامسه هم موافق است. در روش BAC با ارسال پرتو زیرقرمز به انگشتانِ دست راننده، امکان اندازه گیری و رصد وجود دارد. براساس DADSS امکان نصب سامانه های مبتنی براندازه گیری تنفس از سال 2024 به بعد فراهم است و فناوری های مبتنی بر حس لامسه انگشتان دست راننده از سال 2025 جنبه عملی پیدا خواهد کرد.
از نظر دکتر لنه، رویکردهایی که از دوربین استفاده می کنند قابل اطیمنان تر از رویکردهای اندازه گیری تنفس یا انگشتان دست هستند. در روش های اندازه گیری تنفس دو ایراد هست یکی آن که تا مصرف الکل تأثیر خود را روی تنفس بگذارد، چند دقیقه ای وقت لازم است و اگر زمان زیادی از نوشیدن نگذشته باشد، امکان روشن شدن یا حرکت خودرو وجود دارد. دوم این که بعد از روشن شدن و حرکت کردن خودرو این سامانه مانع خوردن یا نوشیدن مشروبات الکلی نمی شود. سامانه های BAC هم فقط برای ردگیری الکل به درد می خورند و برای سایر مواد کارایی ندارد.
به گفته ی ایندستری آرک IndustryARC تصویب این قانون باعث ایجاد بازاری به ارزش 2.1 میلیارد دلار برای سامانه های DMS خواهد شد و تا سال 2026 رشد سالانه تضمینی 9.8 درصدی ایجاد خواهد کرد اما حل مشکل را آسان تر نخواهد کرد. چون این فناوری هنوز نمی توانند تشخیص دهند در سر راننده چه می گذرد و تا چه حد آمادگی و توانایی رانندگی ایمن را دارد. فناوری های موجود بیش از 20 سال سابقه دارند و سامانه هایی مثل اسمارت آی Smart Eye بیش از 10 سال است که توسعه پیدا کرده است. با این که این فناوری توسعه زیادی پیدا کرده اما با قاطعیت نمی توان گفت که مشکل رانندگی تحت تأثیر مواد حل شده یا به این زودی حل می شود.
