http://ghatatnews.ir/?p=1545

خانه » مدرسه جدید مبارک

آدرس کوتاه:

http://ghatatnews.ir/?p=1545

مدرسه جدید مبارک

گروه امداد صنف فروشندگان لوازم یدکی خودرو وماشین آلات تهران پنجاه وچهارمین مدرسه اهدایی را در شاوور شهرستان شوش احداث کرد.
همان‌طور که می‌دانید این گروه از اعضای صنف تشکیل شده است. کاملاً داوطلبانه و خود جوش
کسانی که برای دیگران در اموال خود سهمی قرار داده‌اند.
دستی به مهربانی می گشایند و کار خود را اندک می شمارند.
چون می دانند در برابر الطاف الهی ما فقط می‌توانیم بگوئیم بی تفاوت نیستیم.والا صاحب نعمت اوست.
خداوند متعال را سپاس می‌گوئیم که درمیان اعضای صنف نیک مردانی هستند که گره گشایی از زندگی دیگران می کنند یا به اجتماع خدمتی ارائه می کنند.
ای‌کاش همه ما در همین روزهای سخت و شاید سخت‌تر یادمان باشد که مسئولیت داریم.
باید هرکاری می‌توانیم برای خانواده، بستگان، همشریان و هم میهنان خود بی سر وصدا انجام دهیم.
نیک می‌دانید کار خیر، یک لبخند با شکوه، صمیمانه و با نیت پاک را هم شامل می‌شود.
کلام نیکو گفتن، حتی طلب موفقیت برای دیگران هم کار خیر است.
ویژگی کار خیر این است که فاعل خود را بالا می برد؛ یعنی هر کارخیری، کار خیر بزرگتری را باعث می‌شود. تا جایی که خودت را فراموش می کنی و فقط به دیگران فکر می کنی و به آنان خدمت می کنی.
در این شب شهادت حضرت زهرا که سلام بی پایان خدا بر او باد، یادم آمد از آن نیمه شبی که تا صبح مادر مناجات می کرد.
در دعایش فقط دیگران را یاد می کرد.
فرزندش حسن علیه السلام به مادر عرض کرد:
مادرجان خودمان را دعا نکردی! پدر، من، حسین، خواهرانم حتی خودت را
مادر مهربان عالم فرمود: اول همسایه سپس خانه
یادم آمد سه شب پی‌درپی تمام اهل این خانه افطار خود را بخشیدند.
آن که برای او بخشیده بودند، پس از سه شب مهمانشان کرد به غذایی بهشتی
یادم آمد وقتی این مادر بر سجاده می‌ایستاد خدای بزرگ به ملائک می گفت به زمین نگاه کنید، ‌‌
فاطمه را ببینید،
این مناجاتی است که من دوست دارم.
جهان را برای چنین بنده ای آفریدم.
علی و محمد را بخاطر او آفریدم.
آیا می توانیم کاری کنیم که خدا بپذیرد؟
یک کار کافی است!
اگر بتوانی یک کار فقط برای خدا انجام دهی، دیگر نمی توانی برای دیگران کاری بکنی!
تا ملکوت می روی و هرگز از آن باز نمی گردی!
کسبه خوب می فهمند چه می گویم؛
وقتی مشتری خوب و مطمئن داشته باشی جنست را برای او نگه می‌داری و به دیگری نمی دهی.
کیست که خداوند مشتری او باشد و مزه لطف او را چشیده باشد و به کمتر از آن راضی شود؟