چین در پایان سال 2019 به رشد پیش از دوره همه گیری کرونا دست یافت. آمریکا و ژاپن نیز در سال جاری به وضعیت قبل از کرونا باز خواهند گشت؛ اما سایر اقتصادهای جهان ممکن است تا یک دهه آینده نتوانند به شرایط پیش از کرونا برگردند.
مسئله در درون کشورها نیز بر همین منوال است یعنی گروه هایی از مردم ثروتمند توانسته اند خود و کسب وکارشان را حفظ و حتی ارتقا دهند؛ در حالی که دیگران دچار آسیب و حتی نابودی شده اند.
این نابرابری در تزریق واکسن نیز کاملا مشهود است. انگلستان 9 برابر و کانادا 13 برابر جمعیت کشورهایشان واکسن سفارش داده‌اند تا بتوانند همه از جمله نوجوانان را که در معرض خطر کمتری هستند با یادآوری بیش از سه بار نیز واکسینه کنند.
درحالی که کشورهای فقیر حتی برای کادر درمان شان نیز نتوانسته اند به میزان کافی واکسن سفارش داده و دریافت کنند.
بدیهی است چنین وضعیتی تکرار فاجعه ای را که هم اکنون در هند در حال رخ نمایی هست، پیش روی جهانیان قرار خواهد داد.
انتظار جهانی آن است که برنامه تامین واکسن و تولید آن فارغ از موضوع مالکیت معنوی به زندگی انسان ها در همه جهان بهای یکسان بدهد و خیلی زود این موضوع مورد تصویب قرارگیرد.
گفتنی است حتی اگر امروز چنین توافقی صورت بگیرد حدود شش ماه زمان برای شروع تولید واکسن به اندازه مورد نیاز برای تزریق به همه مردم جهان وقت لازم است و قبل پایان سال 2022 کار نهایی نخواهد شد.
ظرفیت تولید واکسن قبل از کرونا در جهان 3.5 میلیارد دز بوده است. پیش بینی می شود در 2021 بیش از 11 میلیارد دز تولید شود. باتوجه به نیاز به دست کم 24 میلیارد دز ، قبل از پایان سال 2022 واکسیناسیون برای همه مردم جهان انجام نخواهد شد.
حال توجه کنید براساس برآورد سازمان بهداشت جهانی تاکنون 10 میلیون نفر یعنی سه برابر آمار رسمی، مرگ و میر ناشی از کرونا داشته ایم، پس باید موضوع همکاری جهانی در تولید واکسن خیلی فوری عملیاتی شود؛ وگرنه تئوری عمدی بودن شیوع کرونا هرچند که مستندات قابل ارائه ای ندارد، قوت خواهد گرفت که کمترین اثر آن ایجاد نفرت بین مردم جهان و واگرایی جهانی و کاهش همکاری کشورهای دنیا خواهد شد.
افتوخیز قیمتی بازار خودرو
