تاریخچه و بنیانگذاران شرکت مازراتی
مازراتی در 1 دسامبر 1914 در بولونیا، ایتالیا Bologna, Italy تأسیس شد و در 14 دسامبر 1914 به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. هسته اصلی این شرکت توسط آلفیری مازراتی Alfieri Maserati و دو برادرش، اتوره و ارنستو Ettore and Ernesto نهاده شد. همه ی برادران به مکانیکی علاقه داشتند و به سرعت علاقه آنها عملی شد. اگرچه آنها عمدتاً درگیر مسائل فنی و تجاری شرکت جدید شان بودند، اما به مسابقات اتومبیل رانی هم علاقه داشتند و پشت فرمان خودرو مسابقه هم می نشستند. برادر چهارم، بیندو Bindo زمانی که آلفیری در سال 1932 درگذشت، به شرکت ملحق شد و برادر پنجم، ماریو Mario با الهام گرفتن از فواره نپتون Neptune در مرکز تاریخی بولونیا، لوگوی معروف مازراتی را طراحی کرد.
داستان مازراتی داستان خانواده ای با ایده های جسورانه، شجاع و آینده نگر است. همه چیز با رودولفو مازراتی، پدر این پسرها آغاز شد. او مهندس راه‌آهن بود و قرار بود که نسل او تاریخ جدیدی از خودرو سازی را بنویسند. این خانواده همگی یک علاقه مشترک داشتند که باعث انجام کارهایی جدید شد و طراحی موتور و اتومبیل های مسابقه ای خلق شدند.
کارلو اولین برادر بود . او قبل از مرگ، برادرش آلفیری را که فقط شانزده سال داشت به ایزوتا فراچینی Isotta Fraschini معرفی کرد. آلفیری به سرعت چزاره ایزوتا Cesare Isotta را تحت تأثیر قرار داد. او قبل از اینکه آلفیری را به عنوان راننده مسابقه انتخاب کند او را به عنوان مکانیک استخدام کرد. در سال 1913 آلفیری اولین گاراژ خود را در بولونیا افتتاح کرد و خدماتی را برای خودروهای Isotta Fraschini ارائه کرد. در سال 1914 او تعدادی از برادران خود را به شرکت آورد و Società Anonima Officine Alfieri Maserati را تأسیس کرد. چند ماه بعد جنگ جهانی اول آغاز شد . آلفیری و برادرش اتوره به خدمت سربازی رفتند. در حالی که ارنستو، فقط 17 سال سن داشت، روزها در گاراژ کار می کرد و عصرها به دنبال تحصیلات فنی خود بود.
کارلو مهندس بسیار باهوش و خلاق، بزرگ‌ترین برادر مازراتی بود. او اولین موتور تک سیلندر خود را تنها در 17 سالگی ساخت. او بلافاصله نظر فیات را جلب کرد و به عنوان راننده آزمایشی استخدام شد. در این بین، زمانی که در تورین Turin بود، اولین ماشین خود را در اوقات فراغت خود ساخت. این خودرو را با شاسی چوبی و موتور تک سیلندر ساخته شده بود .می توان از این خودرو به عنوان اولین مازراتی در تاریخ یاد کرد. در سال‌های بعد، کارلو مازراتی همچنین برای ایزوتا فراچینی و بیانچی Bianchi کار کرد و در آنجا راننده مسابقه شد.اگرچه هرگز علاقه‌اش به مهندسی و طراحی را از دست نداد. در سال 1908 او مدیر عامل شرکت مستقر در میلان شد. کارلو مازراتی سال بعد در اثر یک بیماری وحشتناک ریوی به طرز غم انگیزی درگذشت.
در پایان جنگ، برادران مازراتی گاراژ خود را به محل مناسب‌تر و بزرگ‌تر در منطقه پونتویچیو Pontevecchio بولونیا منتقل کردند. در آنجا آلفیری، ارنستو و اتوره روی توسعه اولین مازراتی در تاریخ کار کردند. ماریو مازراتی، که علاقه چندانی به اتومبیل رانی و مسابقه نداشت، وظیفه طراحی لوگوی این شرکت نوپا را بر عهده گرفت. ماریو به توصیه مارکی دیگو د استرلیش Marquis Diego de Sterlich (دوست خانواده گی و صمیمی آنها) یکی از نمادهای شهر بولونیا را (سه گانه مجسمه نپتون روی فواره در میدان ماگیوره Piazza Maggiore) را انتخاب کرد. رنگ‌های انتخاب شده برای لوگوی مازراتی نیز رنگ‌های خود نماد شهر بود.( آبی و قرمز)
در سال 1920 بود که آلفیری مازراتی به پیست های مسابقه بازگشت و ابتدا با یک SCAT و سپس با یک نسلدورف Nesseldorf رانندگی کرد، اما از عملکرد این ماشین ها ناراضی بود و بنابراین در سال 1921 تصمیم گرفت اولین ماشین مسابقه ای خود را بسازد. آلفیری یک شاسی Isotta Fraschini گرفت و موتور Hispano Suiza را روی آن نصب کرد. پیچیدگی این پروژه زمانی آشکارتر می شود که متوجه می شویم او از گیربکس SCAT و سایر اجزای فنی برگرفته از خودروهای مختلف آن زمان استفاده کرده است. خودرویی که آلفیری خلق کرد در 24 ژوئیه 1921 در پیست Mugello شروع به کار کرد و به مقام دوم ( مقام قابل توجهی ) در کلاس خود دست یافت .اولین پیروزی آن تنها دو ماه بعد به دست آمد. در واقع، در سپتامبر 1921، آلفیری و ارنستو مازراتی در مسابقه Susa-Moncenisio، (اولین مسابقه از سری بردها) پیروز شدند. این پیروزی باعث شهرت آنها شد و مطبوعات شروع به پرسیدن سؤالاتی در مورد نام مازراتی و اتومبیلی که خودشان ساخته اند ، کردند.
در سال 1922 آلفیری مازراتی شروع به کار برای Diatto کرد و همچنین برای تیم تورین مسابقه می داد. در سال 1925 دیاتو Diatto به دلایل مالی از مسابقات کنار کشید. با حمایت مالی مارکیز دیگو د استرلیش، برادران مازراتی تصمیم گرفتند ده شاسی بلند دیاتو 30 اسپرت بخرند و راه را برای تولید اولین خودروهایی با نشان تریدنت Trident باز کنند. سپس، در سال 1926، مازراتی تیپو Tipo 26 ارائه شد که توسعه ای از دیاتو GP 8C ود و پاداشی به تمام تلاش ها و طراحی های آلفیری شد.
آلفیری مازراتی (1887-1932)
آلفیری چندین پیروزی در اوایل دهه 30 به دست آورد. اولین پیروزی بین‌المللی مازراتی در گرندپری تریپولی Tripoli Grand Prix در سال 1930 بود و موفقیت‌ها همچنان به دست آمد زیرا این شرکت به تدریج مجموعه‌ای از اتومبیل‌های مسابقه‌ای را تولید کرده بودند. آلفیری مازراتی عنوان افتخاری Cavaliere del Lavoro را از دولت ایتالیا دریافت کرد. متاسفانه او در سال 1932 در جریان عمل جراحی کلیه ( تنها کلیه ی باقی مانده اش بر اثر تصادفی در سال 1927 ) درگذشت. برادران مازراتی با وجود این غم و اندوه باز هم ناامید و تسلیم نشدند. ایزوتا فراچینی به شرکت خانوادگی آنها ملحق شد و رئیس مازراتی شد و در نتیجه تاریخ به سوی Trident Marque رفت.
حتی با وجود اینکه مشتریان برای خرید 8CM در خارج از کارخانه صف می کشند، مازراتی تحت فشار مداوم محصولات جدید آلمانی، مرسدس و اتویونیون Auto Union بودکه به شدت توسط دولت رایش سوم حمایت می شد. ارنستو، اتوره و بیندو درک کردند که کشور نیاز به تغییر جهت قاطعی دارد بنابراین آنها از همکاری با کارآفرین معروف ایتالیایی آدولفو اورسی Adolfo Orsi استقبال کردند. فعالیت های او از ریخته گری تا صنعت فولاد، از متالورژی تا ماشین آلات، از تجهیزات کشاورزی تا خدمات گسترده بود. مانند برادران مازراتی، اورسی یک انسان خودساخته بود. در سال 1937، ارنستو، اتوره و بیندو کل شرکت را به او فروختند. با این حال، آنها همچنان نقش‌های مدیریتی مختلفی را در دو شرکت ( Orsi ) داشتند که یکیOfficine Alfieri Maserati، (برای تولید اتومبیل‌های مسابقه) و دیگری Fabbrica Candele Maserati،( برای تولید شمع‌ها) بود. مرکز هر دو شرکت در بولونیا باقی ماند. اورسی یک تاجر باهوش بود، او با موفقیت امور مالی شرکت ها را مرتب می کرد، اما در جنبه فنی کارها که در آن تخصص نداشت دخالت نمی کرد. در نهایت، فارغ از سایر فعالیت ها، برادران مازراتی می‌توانستند به کارهای خود در دنیای مسابقات بپردازند.
آدولفو اورسی (1888 – 1972)
اورسی یک صنعتگر ایتالیایی بود که به دلیل مالکیت خودروسازی مازراتی شهرت داشت. او که از خانواده ای فقیر از سان لازارو San Lazzaro در نزدیکی مودنا Modena آمده بود، پدرش را در سال 1899 از دست داد. بعدها یک تجارت موفق در زمینه آهن قراضه، کارخانه فولاد و منطقه تولید تجهیزات کشاورزی ایجاد کرد و چندین هزار نفر را در مودنا و شهرهای اطراف آن به کار گرفت. اواخر دهه 1920 علایق او همچنین شامل مدیریت شرکت ترولی مودنا trolley company of Modena بود.
او در سال 1935 به همراه برادرش، مارچلو Marcello در نمایندگی فیات، Fiat AM Orsi مشغول به کار شد. سه نفر از برادران مازراتی با قراردادهای ده ساله در تیم مهندسی او (1937-1947) ماندند. اورسی در سال 1940 عملیات خود را از بولونیا به مودنا، در نزدیکی کارخانه‌های فولاد Fonderie Riunite برای تولید خودرو و همچنین شمع‌ها انتقال داد. اورسی برادر زن خود آلسته جاکومازی Alceste Giacomazzi را به عنوان مدیر کل جدید استخدام کرد و موفق شد آلبرتو ماسیمینو Alberto Massimino کارمند فراری را به مازراتی بیاورد (1944-1952) و همچنین راننده آرژانتینی خوان مانوئل فانجیو Juan Manuel Fangio را به خدمت گرفت.
اورسی با مشکلات زیادی مواجه شد. مازراتی به‌طور موقت برای بازسازی (1949) بسته شده بود .اعتصاب کارگران کارخانه فولاد علیه اورسی ( زیرا از استخدام کمونیست‌ها امتناع کرده بود و تعداد زیادی کشته در 9ژوئن 1950 بر جای گذاشته شد) مشکل بزرگی ایجاد کرده بود.
بعد از مدتی ریخته گری ها دوباره باز شدند و فروخته شدند. تجارت خانوادگی بین خواهر و برادرها تقسیم شد. آدولفو تجارت ماشین سازی مازراتی را حفظ کرد، برادرش مارچلو کار ریخته گری شرکت را داشت و خواهرش آیدا اورسی Ida Orsi مسئولیت تولید موتورسیکلت را بر عهده گرفت .
آدولفو اورسی (1888 – 1972)
اورسی در سال 1954 قرارداد آرژانتین را پذیرفت .خوان پرون Juan Perón رئیس جمهور آرژانتین که حامی مسابقات اتومبیل رانی بود، یک سفارش بزرگ برای ابزارالات ماشین به اورسی داد . به دلیل Revolución Libertadora و تبعید پرون، دریافت مبالغ مالی برای سفارش مشکل ساز شد. مشکلات مالی باعث شد که مازراتی تحت مدیریت کنترل شده ای قرار گیرد. بعد از مدتی مازراتی توسط طلبکاری بنام ، Credito Italiano اداره شد. اورسی تا سال 1968 در مدیریت مازراتی به طور فعال باقی ماند. بعد از آن اورسی تصمیم گرفت مابقی منافع خود را در مازراتی به سیتروئن Citroen بفروشد. (قبلاً یک هلدینگ بزرگ در مازراتی را در انتظار عقد قرارداد موتور برای سیتروئن SM خریداری کرده بود). آدولفو اورسی در 20 دسامبر 1972 در سن 84 سالگی درگذشت.
اولین محصول دوران اورسی در مارس 1938 رونمایی شد. سر ثابت 8 سیلندر 8CTF بود.
رقابت خودروهای آلمانی همچنان آنها را عذاب می داد، اما دست آوردهایی هم داشتند. در سال 1939، مازراتی برای اولین بار در آمریکا برنده شد. ویلبر شاو Wilbur Shaw راننده با 8CTF خود (که به Boyle Special تغییر نام داد )در ایندیاناپولیس Indianapolis برنده شد. مازراتی اولین سازنده ایتالیایی است که این عنوان معتبر را به دست آورده است. و سال بعد هم موفق به کسب این اعتبار شد.
با شروع جنگ جهانی دوم، مازراتی بولونیا را به مقصد مودنا ترک کرد. اورسی می خواست تمام تجارت خود را در یک منطقه جغرافیایی که مالک آن بود متمرکز کند. کارخانه مازراتی در viale Ciro Menotti افتتاح شد، (جایی که قرار بود مترادف نام دنیای خودرو شود). با این حال، به دلیل جنگ، آنها باید برای مدتی تولید اتومبیل های مسابقه را فراموش می کردند و روی تولید شمع ها و سایر موارد حیاتی برای جنگ تمرکز می کردند. در این دوره، مازراتی شمع ها و باتری ها و همچنین باتری‌های مورد نیاز خودروهای الکتریکی خود را (بین سال‌های 1940 تا 1945) تولید و تامین می کرد.
در سال 1947 مازراتی با اولین خودروی سواری خود، A6 Grand Tourer، جهان را مبهوت کرد.
در آغاز مارس 1946، نمونه اولیه چیزی که می توان اولین GranTurismo را در نظر گرفت (یعنی اولین مازراتی که برای استفاده روزانه و نه برای مسابقه در نظر گرفته شده است ) در نمایشگاه خودرو ژنو رونمایی شد و آن را A6 نامیدند. A اول نام آلفیری و 6 نشان دهنده ی تعداد سیلندرها بود. پروژه توسط ارنستو مازراتی قبل از اینکه برادران تصمیم بگیرند برای همیشه شرکت را ترک کنند آغاز شد. طراحی و اصالت توسط مردم مورد تحسین و قدردانی قرار گرفت و تولید به طور جدی آغاز شد. در سال 1948، در نمایشگاه خودروی تورین، اولین مدل A6 1500 را به نمایش گذاشت که طراحی باورنکردنی آن کار طراح مشهور پینین فارینا Pininfarina بود.
پیروزی مازراتی در Gran Premio Nizza در سال 1946 دارای ارزش نمادین عظیمی بود. سرانجام جنگ جهانی دوم به پایان رسید و دوباره کار و تلاش به شکل معمول شروع شد. پس از این موفقیت بزرگ، ارنستو، اتوره و بیندو مازراتی تصمیم گرفتند که شرکت را ترک کنند و به بولونیا بازگردند. هرگز مشکل خاصی با اورسی وجود نداشت، اما شاید برادران ترجیح دادند از درگیری های صنعتی گروه دور شوند و علاوه بر این، از ادامه بحث با اتحادیه ها خسته شده بودند. آنها یک شرکت جدید به نام Osca را افتتاح کردند که در آنجا منحصراً خود را وقف طراحی، توسعه و ساخت اتومبیل های مسابقه ای کردند.
سال 1950 نشان دهنده تولد چیزی است که چهار سال بعد تبدیل به فرمول 1 شد. مازراتی از همان ابتدا وارد مسابقه شد اما ماشین های آنها (که در واقعیت، با توجه به قوانین این مرحله اول، هنوز خودروهای کلاس F2 بودند) در ابتدا چندان موفق نبودند. تنش درون شرکت در پایان دهه 40 برای توسعه خودروهای مسابقه ای مناسب نبود. در سال 1952 قانون جدید F1 به خودروهایی با حداکثر حجم موتور 2 لیتر در صورت تنفس یا یک و نیم لیتر در صورت سوپرشارژر پیشنهاد شد. فرمول جدید میدان بازی را به روی آلبرتو آسکاری و فراری Alberto Ascari and Ferrari باز کرد. مازراتی آماده شد تا دوباره با قدرت کامل وارد رقابت های سخت شود. در واقع، دوران خوان مانوئل فانگیو Juan Manuel Fangio اکنون آغاز شده بود.
در سال 1953 آدولفو اورسی مدیریت شرکت های خود را بین اعضای مختلف خانواده اش تقسیم کرد. او Officine Alfieri Maserati را برای خود و پسرش نگه داشت که شامل تولید اتومبیل و ماشین ابزار می شد. طبق برنامه او، تولید خودرو اعتبار شرکت او را افزایش می داد و در نتیجه به فروش ماشین آلات او کمک می کرد.
در سال 1954، قوانین قهرمانی جهان دوباره تغییر کرد. در واقعیت، می توان گفت که این لحظه ای است که فرمول 1 واقعی متولد شد. مازراتی به عنوان قهرمان با 250F باز گشت که با یک پیروزی سریع چشم همگان را به خود جلب کرد. خوان مانوئل فانگیو برنده گرندپری آرژانتین و اسپا Spa شد. بعدها خلبان آرژانتینی که قبلاً برای مرسدس رانندگی می کرد، به خانه اشتوتگارت House of Stuttgart و سپس به فراری باز گشت.
در سال 1956 فرمول 1 به دوئل خانوادگی بین رقبای مودنا ( فراری و مازراتی)تبدیل شد. مردم شهر نیمی هوادار مازراتی و نیمی هوادار فراری بودند. یکشنبه ها روز مسابقه دادن بود و صبح دوشنبه مردم گرد هم جمع می شدندو در مورد برد و باخت های روز گذشته صحبت می کردند.
پس از پیروزی بزرگ در سال 1957، مجموعه ای از مشکلات مالی، آدولفو اورسی را مجبور می کند تا بخش های خاصی از فعالیت های صنعتی خود، از جمله بخش ورزشی را تعطیل کند. این یک فداکاری بزرگ و در عین حال سرآغاز تحولی جدید بود. مازراتی با تمرکز انحصاری بر بخش خودرو، در مدت کوتاهی خود را به یکی از معتبرترین خودروسازان جهان تبدیل کرد
