بازنگری کارنامه فعالیت علیرضا رزم حسینی وزیر صنعت معدن و تجارت دولت دوازدهم، بیانگر آن است که وی در مدت زمان کمتر از یکساله وزارت خود شعارهایی در راستای بهبود خودروسازی کشور داده حال آنکه در عمل هیچ یک از این شعارها محقق نشده است.به عنوان نمونه وی در جلسه اخیر خود با انجمن صنایع همگن بر خصوصی‌سازی صنعت خودرو تاکید و حتی از قطعه‌سازان خواسته که مدیریت و مالکیت مجموعه‌های خودروسازی را به دست گیرند.آنچه مشخص است فرآیند خصوصی‌سازی دو شرکت بزرگ خودروساز کشور از زمان وزارت رضا رحمانی وزیر پیش‌صنعت و معدن و تجارت آن هم با مصوبه شورای اقتصادی سران سه قوه کلید خورد.
طبق برنامه‌ریزی رحمانی سهام خودروسازان در سه فرآیند فروش امول غیرتولید، شرکت‌های زیر مجموعه و در نهایت واگذاری سهام خود شرکت‌ها، قابل واگذاری بود. بر این اساس خودروسازان با توجه به برنامه ارائه شده از سوی سیاست‌گذار خودرو گام‌هایی در راستای خصوصی‌سازی برداشتند حال آنکه در دوره رزم‌حسینی خبری از پیگیری واگذاری سهام نبوده و نیست.هر چند وی در محافل مختلف بارها بر تقویت بخش خصوصی برای جلوگیری از انحصار خودروساز تاکید کرده اما قدم محکمی برای حذف انحصار برنداشت.
واضح است که با طی کردن فرآیند خصوصی‌سازی شرکت‌ها، به طور حتم می‌شد در انحصاری که وزیر صمت از ابتدای وزارت خود بر آن حساسیت نشان داده بود، محدودیت‌هایی ایجاد کرد. در حین حال اما خرید سهام خودروسازان توسط قطعه‌سازان همیشه با انتقادهایی از سوی کارشناسان و حتی دست اندرکاران صنعت خودرو روبه رو بوده است؛ چرا که این فرآیند را تنها انتقال انحصار خوانده‌اند.
با این حال رزم حسینی برای نخستین‌بار و آن هم در آخرین روزهای باقی مانده از عمر دولت دوازدهم از علاقه خود به خرید سهام خودروسازان توسط قطعه‌سازان گفته است.از سوی دیگر وزیر صمت به نقل از خبر انجمن صنایع همگن عنوان کرده که با قیمت‌گذاری دستوری خودرو مخالف است.آنچه مشخص است اظهارات وی در مخالفت با تعیین قیمت خودرو به صورت دستوری آن هم در آخرین روزهای عمر دولت دوازدهم به طور حتم تنها در حد یک اظهارنظر باقی خواهد ماند چرا که وی به عنوان سیاست‌گذار خودرو، در طول دوره وزارت خود تنها فردی بود که می‌توانست در این زمینه تصمیمات سرنوشت‌ساز بگیرد.با این حال رزم‌حسینی با فاکتور گرفتن از اقدامات عملی که می‌توانست در این راستا انجام دهد، در این مورد نیز تنها به بیان ایده‌های خود پرداخته است.
منبع: دنياي اقتصاد
