موریس و استین در بیانیه ادغامشان اعلام کردند که هویت‌های مستقلشان را حفظ می‌کنند اما مدل‌های همسان تولید نمی‌کنند. این ادغام البته 40 سال بعد یک تصمیم سیاسی در نبود وارث برای موریس و استین تلقی شد که تا با رقبای آمریکایی مقابله کند.
بی‌ام‌سی محصولاتش را با برندهای مختلفی عرضه می‌کرد و تقریباً 40 درصد بازار بریتانیا را همان اول کار در دست گرفت. شرکت استین تا مدت‌ها سهم حاکمیتی و ریاست بی‌ام‌سی را برعهده داشت. استفاده از موتورهای موریس هم طی سه سال کنار گذاشته شد و طراحی همۀ خودروهای جدید تحت عنوان «دفتر طراحی آمیخته» ارائه شد.
کارخانه اصلی بی‌ام‌سی همان کارخانه استین در لانگ‌بریج بیرمنگام بود. این کارخانۀ به‌روز همان سال اول مطابق ابزار و نیاز روز تأمین شد و به حد رقبایش رسید. البته فرآیند مدیریت هزینه‌ها و بازاریابی راه زیادی در پیش داشت.
