با اشاره به اینکه سال ۱۳۹۹ سالی کبیسه است، اظهار کرد: مسیر حرکت ظاهری خورشید روی کره آسمان به نام دایره البروج شناخته می‌شود و با استوای آسمان که از امتداد استوای زمین بر روی کره آسمان منطبق می‌شود و کره آسمان را به دو نیمکره مساوی تقسیم می‌کند، زاویه ۲۳.۵ درجه داشته است، بنابراین دو دایره بزرگ دایره البروج و استوای آسمان در دو نقطه یکدیگر را قطع می‌کنند که به آن‌ها اعتدالین می‌گویند و یکی اعتدال بهاری و دیگری اعتدال پاییزی است.
عتیقی درباره کبیسه گیری و نحوه آگاهی از سال‌های کبیسه گفت: با توجه به اینکه خورشید در حرکت ظاهری روی کره آسمان از دو نقطه که به نام نقاط اعتدال شناخته می‌شوند و یکی اعتدال بهاری و دیگری اعتدال پاییزی است، عبور می‌کند و از دو بار منطبق شدن مرکز قرص خورشید روی نقطه اعتدال بهاری یک سال خورشیدی ایجاد می‌شود که مقدار دقیق آن برابر ۳۶۵.۲۴۲ شبانه روز زمینی است.
او ادامه داد: در سال‌های عادی با حذف اعداد بعد از اعشار، یک سال خورشیدی برابر ۳۶۵ شبانه روز در نظر گرفته می‌شود.
مدیر انجمن نجوم آماتوری توضیح داد: از آنجا که میزان عدد بعد از ممیز حدود ۶ ساعت است، هر چهار سال مقدار آن برابر با ۲۴ ساعت خواهد شد و به همین دلیل هر چهار سال یک شبانه روز به طول سال عادی اضافه شده و سال ۳۶۶ روزه خاتمه پیدا می‌کند.
عتیقی توضیح داد: برای بالا رفتن دقت در گاه شماری ایرانی، کبیسه‌های ۵ ساله نیز در دوره‌های ۲۹،۳۳ و ۳۷ ساله محاسبه می‌شود.
به گفته این مقام، برای آگاهی از اینکه آیا یک سال کبیسه است یا خیر به لحظه تحویل سال باید دقت کنیم. اگر لحظه تحویل سال تا پیش از ساعت ۱۲ ظهر سیصد و شصت و ششمین روز سال باشد، آن سال عادی تمام شده و ۳۶۵ روز است؛ اما اگر لحظه تحویل سال پس از ساعت ۱۲ ظهر سیصد و شصت و ششمین روز سال باشد، آن سال کبیسه خواهد بود و برابر با ۳۰ اسفند محاسبه می‌شود و فردای آن روز آغاز نوروز است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران توضیح داد: به طور مثال لحظه تحویل سال در سال ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۰۷ دقیقه است و این بدان معنی است که مرکز خورشید در این لحظه به نقطه اعتدال بهاری منطبق شده است و چون لحظه تحویل سال پس از ۱۲ ظهر ۳۰ اسفند است، سال ۹۹ یک سال کبیسه بوده و نوروز ۱۴۰۰ از فردای این روز یعنی یکشنبه اول فروردین ۱۴۰۰ آغاز خواهد شد.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ادامه داد: لازم به توضیح است تقریبا در تمامی تقویم‌ها از جمله تقویم میلادی به نوعی کبیسه گیری انجام می‌شود و در تقویم گریگوری که مبنای تقویم میلادی امروزی است در سال‌های کبیسه ماه فوریه به جای ۲۸روز، ۲۹روزه به پایان می‌رسد و سال ۲۰۲۰ که اکثر ماه‌های آن با سال ۱۳۹۹ همراه بود، یک سال کبیسه بود.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ادامه داد: گذشتگان ما، گاهشماری را بنیان نهاده اند که امروزه شاهدیم که در مقایسه با سایر گاهشماری‌ها در دنیا، از دقت بسیار بالایی برخوردار است. در ایران باستان با ساخت بنا‌های ویژه‌ای همچون چارطاقی‌ها و دیگر بنا‌های خاص نجومی، نسبت به بررسی طول شبانه روز و تغییر ماه و فصول اقدام می‌کردند.
عتیقی توضیح داد: تا زمان هخامنشیان آغاز نوروز ابتدای مهر و فصل پاییز بوده است که شاید به دلیل آن بوده است که بیشتر مردم به کار کشاورزی اشتغال داشته اند و در پایان فصل درو و برداشت محصول، به سال مالی خود پایان داده و آغاز فصل کشت جدید یعنی پاییز را آغاز سال می‌دانسته اند.
