معمار، مهندس و فلسفه‌دان اهل ماساچوست، آن‌طور که خودش می‌گوید زندگی‌اش را «همچون تجربه‌ای برای یافتن این گذاشت که یک شخص برای تغییر دنیا و منفعت همه‌ی نوع بشر چه کاری می‌تواند انجام دهد» . روش زندگی او منتج به تعدادی اختراع شد که در میان آن‌ها ماشین دایمکشن نامی است که تحرک و قدرت را در بالاترین سطح ترکیب می‌کند. اولین نمونه از این وسیله بی‌همتا روز ۱۲جولای سال ۱۹۳۳ در بریجپورت ایالت کنتیکت بیرون آمد.
اولین خودرو سه سال بعد از تکمیل خانه دایمکشن فولر بیرون آمد. خانه‌ی او پیش‌ساخته و بر مبنای بازدهی انرژی و آسانی انتقال و هم‌گذاری طراحی شده بود. در کل سه نمونه از آن‌چه او برای دختر نوجوانش «زوموبیل» (باغ‌وحش متحرک) نامید ساخته شد؛ وسیله‌ای که اگر می‌خواست می‌توانست از جاده بلند شود و مانند یک پرنده پرواز کند. نمونه‌ها در اصل مرحله‌ی آزمایشی وسیله‌ای بودند که ممکن است یک روزی برای پرواز بازطراحی شود.
هر کدام یک موتور وی۸ و یک چرخ تکی در عقب برای هدایت داشت که می‌توانست ۹۰ درجه بچرخد. این طراحی منجر به هدایت غیرمنعطف و غیرخطی شد و فولر این را می‌دانست. فولر خودش عنوان کرد که بدون اصطلاحات جدی در طراحی، خودرو هرگز در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد.
زمانی که یک راننده دایمکشن در تصادف با یک وسیله دیگر در ۱۹۳۳ کشته شد، مشخص شد که طراحی ماشین ربطی به دلیل مرگ ندارد.
ماشین مدتی بعد تعمیر شد و به مدیر بخش موتوری مؤسسه استاندارد ایالات متحده سپرده شد تا در یک حریق در واشنگتن از بین برود. دومین نمونه تنها بازمانده از آن سه است و اکنون در مجموعه‌ی هارا، در موزه ملی اتومبیل لاس‌وگاس نگهداری می‌شود. بعد از چندین دست گشتن و بیش از ۳۰۰هزار مایل حرکت، سومین نمونه گویا در دهه ۱۹۵۰ اوراق شده باشد. خوشبختانه دو نمونه مشابه نسبتاً وفادار ساخته شد.
اگرچه دایمکشن علاقه خودروسازان بی‌شماری مانند هنری فورد و والتر کرایسلر را به خود جلب کرد، فولر هیچ‌وقت تمایلی نشان نداد که این ماشین به یک ابتکار تجاری تبدیل بشود.
او از یک معامله‌گر سهام به اسم فیل پیرسون برای ساخت ماشین تا حدی با اکراه پول پذیرفت. نگرانی او در خصوص انگیزه‌های مادی بانی و کوته‌اندیشی او باعث شد «بند کافه‌گلاسه» که حالا معروف است را به قرارداد بیفزاید. طبق این بند فولر می‌توانست اگر اراده کند، تمام پول را صرف خرید کافه‌گلاسه کند.
به دنبال تکمیل اولین نمونه، فولر از ارثیه‌اش برای دومی استفاده کرد.
بعد از فروش هر سه، او شرکت دایمکشن را منحل کرد. او بعدها برای معماری هندسی و اسکلت هشت‌تایی گواهی اختراع دریافت کرد، پیش از آن که در اول جولای ۱۹۸۳ در ۸۷سالگی از دنیا برود.
